آنچه باید درباره «کهیر» بدانید

Aster Iran به نقل از Step to Health نوشت: “اوریکاریا عبارت است از برجستگی های قرمز رنگ روی پوست است که معمولاً همراه با خارش شدید است.” کهیرها اشکال مختلفی دارند و هر بار در مکان دیگری ظاهر می شوند و می توانند ناگهانی شوند و از بین بروند.

از نظر بالینی ، برای تشخیص کهیر مزمن ، بیمار باید بیش از شش هفته در سال از این وضعیت رنج ببرد. حتی با در نظر گرفتن زمان کاهش ضایعات پوستی.

منشا دقیق این بیماری ناشناخته است ، اما متخصصان تشخیص داده اند که این درمان با کنترل واکنش آلرژیک همراه است. به طور معمول ، آنتی هیستامین ها و تغییرات رژیم غذایی برای دستیابی به این هدف در نظر گرفته می شوند.

علائم کهیر مزمن

ضایعات پوستی قرمز ، بدون تمایل به ظاهر شدن در قسمت خاصی از بدن ، از علائم بارز کهیر است. از طرف دیگر ، تغییر در ظاهر کهیرها و اندازه های مختلف وجود دارد.

علائم در نظر گرفته شده برای تشخیص بالینی کهیر مزمن شامل موارد زیر است:

کهیر قرمز در هر قسمت از بدن

– انواع مختلف کهیر در اندازه های مختلف با الگوی حضور و ناپدید شدن

تورم قسمتهایی از پوست با وجود کهیر

قرار گرفتن در معرض استرس یا گرما مانند وجود کهیر تحریک کننده

– خارش شدید

کهیر مزمن و کیفیت زندگی

مطالعه ای در بیمارستان سنت توماس در انگلیس نشان داد که کهیر مزمن زندگی اجتماعی بیش از نیمی از بیماران را که از این بیماری رنج می برند تحت تأثیر قرار می دهد. علاوه بر این ، بیش از نیمی از این افراد احساس می کنند که مسئله زیبایی شناسی تأثیر منفی بر زندگی جنسی آنها دارد.

این در شرایطی است که کهیر مزمن همچنین می تواند زندگی کاری افراد را تحت تأثیر قرار دهد و باعث شود آنها در کار غایب باشند.

چرخه اجتماعی در افراد مبتلا به کهیر مزمن بسیار مهم است. این افراد نباید با اظهارنظرهایی روبرو شوند که عزت نفس آنها را از بین ببرد. افزایش بازخورد منفی همچنین ممکن است احتمال ادامه درمان را کاهش دهد.

شرایط استرس زا می تواند کهیر مزمن را بدتر کند. حتی اعمالی مانند خراشیدن کهیرها به دلیل اضطراب می تواند منجر به ضایعات پوستی شود که بعداً آلوده شوند.

درمان دارویی

یکی از اصول درمان کهیر مزمن ، تجویز داروهای ضد حساسیت است. در میان آنها ، آنتی هیستامین یکی از رایج ترین ها است.

دلایل خواب آلودگی به دلیل آنتی هیستامین ها:

– هیدروکسی زین

– داکسپین

– دیفن هیدرامین

در میان آنتی هیستامین های کمتر شناخته شده ، شاید بهترین شناخته شده لوراتادین باشد که در گروه فکسوفنادین و سیتریازین قرار دارد.

اگر کهیر مزمن شامل التهاب شدید باشد ، پزشک ممکن است کورتون و داروهای ضد التهابی تجویز کند. به دلیل عوارض جانبی ، آنها داروهایی با کاربرد محدود و برای اهداف خاص هستند. بیشترین توصیه شده در این زمینه معمولاً پردنیزون است.

درمان غیر دارویی

علاوه بر دارو ، اقدامات غذایی در بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به کهیر مزمن نیز مهم است. هدف این اقدامات مقابله با علائم طولانی مدت است.

اقدامات غیر دارویی برای مقابله با کهیر مزمن شامل موارد زیر است:

از صابون هایی که طبیعی نیستند و باعث تحریک پوست می شوند خودداری کنید

– استفاده از کرم مرطوب کننده برای آبرسانی به پوست

– برای جلوگیری از مالیدن پارچه روی پوست ، از لباس راحت استفاده کنید

هنگام بیرون رفتن حتی در روزهای آفتابی از ضد آفتاب استفاده کنید.

از محرک های مشخص شده خودداری کنید