به نقل از دکتر آرش غفوری ، جای خالی دندان ها همیشه احساس بد و ناخوشایندی به بیماران می دهد، هنگامی که شما یک یا چند دندان خود را بخاطر عوامل مختلفی مانند تصادف و حوادث دیگر از دست می دهید، نه تنها نبود دندانتان به دندان های مجاور نیز آسیب می زند بلکه طرح لبخند شما را نیز تحت تاثیر قرار می دهد.
به همین علت کاشت دندان راهکار مناسبی برای پر کردن جای خالی دندان است که معمولا دندانپزشک بهترین روش کاشت دندان یعنی ایمپلنت فوری دندان را به بیماران توصیه می کند. در این مواقع سوالاتی برایتان پیش می آید که مهم ترین آن ها عبارت اند از:
- آیا من برای کاشت دندان مناسب هستم؟
- چه کسانی نمی توانند ایمپلنت دندان انجام دهند؟
- چگونه می توان فهمید که برای کاشت دندان مناسب هستم؟
- ایمپلنت ها چگونه کار می کنند؟
- آیا همیشه می توان از ایمپلنت های دندانی برای جایگزینی دندان های از دست رفته استفاده کرد؟
- اگر تمام دندانهایم را از دست داده باشم، آیا هنوز می توانم از کاشت دندان استفاده کنم؟
- آیا می توانم دندان مصنوعی خود را در طول دوره درمان ایمپلنت استفاده کنم؟
- آیا ایمپلنت ها ایمن و مطمئن هستند؟
- ایمپلنت ها چه مدت دوام می آورند؟
- آیا کاشت دندان موفق است؟
ایمپلنت دندان چیست؟
بعضی از افراد هستند که نمی توانند ایمپلنت دندانی انجام دهند زیرا استخوان کافی در فک ندارند یا بیماری خاص مربوط به دهان و دندان دارند و یا از داروهایی استفاده می کنند که ترمیم استخوان در اطراف کاشت را دشوار می کند. این افراد کاندید مناسبی برای کاشت دندان محسوب نمی شوند.
افرادی که داروهای خاصی مانند استروئیدها یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن مصرف می کنند نیز کاندیداهای مناسبی نیستند و همچنین افرادی که عادت های خاصی دارند، مثلا دندان قروچه دارند و یا دندان هایشان را به شدت بهم می فشارند که باعث خورد شدن و لب پریدگی دندان ها می شود، این اعمال ممکن است فشار زیادی به ایمپلنت ها وارد کنند و باعث آسیب دیدگی دندان برای طولانی مدت شوند.
محدودیت سنی کاشت دندان
انجام کاشت دندان هیچ محدودیت سنی خاصی ندارد؛ در اکثر موارد، شما می توانید یک کاندید و فرد مناسب برای کاشت دندان به روش ایمپلنت باشید، به شرطی که دندان و فکتان سالم باشد و بتوانید یک عمل ایمپلنت دندان خوبی را انجام دهید. اگر فردی سیگاری نباشید، مراقب بهداشت دهان و دندان خود باشید و لثه های سالم و استخوان کافی در فک خود داشته باشید، عمل ایمپلنت دندان برای شما مناسب خواهد بود.
به طور کلی اگر شما در هر سنی، دندان هایتان شروع به خراب شدن کند، می توانید از عمل کاشت دندان بهره مند شوید. متخصصین به شما کمک می کنند تا به راحتی غذا بخورید، از نظر اجتماعی فعال تر شوید، راحت لبخند بزنید و هیچ نگرانی و خجالتی بابت از دست رفتن دندان هایتان نداشته باشید.
سن یک عامل اصلی برای موفقیت یا عدم موفقیت در کاشت دندان نیست. ایمپلنت هایی که در بیماران سالم و مسن که استخوان کافی در فک داردن؛ قرار داده می شوند، می تواند همان پیش بینی و عملکرد در بیماران جوان را داشته باشد. هیچ کس نباید به دلیل کهولت سن و ناتوانی در انجام فعالیت هایی نظیر غذا خوردن، صحبت و … از کیفیت زندگی پایین تری برخوردار باشد.
ایمپلنت ها چگونه کار می کنند؟
کاشت دندان از طریق ریشه دندان مصنوعی در استخوان فک انجام می شود که به طور دائمی جایگزین ریشه دندان طبیعی می شود. پایه ایمپلنت دندان که معمولاً از جنس تیتانیوم ساخته می شود، به داخل فک وارد می شود و در نهایت استخوان فک با ایمپلنت جوش می خورد و در نتیجه فرآیند بهبودی به نام استخوان سازی انجام می شود.
آیا همیشه می توان از ایمپلنت های دندانی برای جایگزینی دندان های از دست رفته استفاده کرد؟
علاوه بر سلامت عمومی دهان و دندان شما، لازمه اصلی کاشت دندان داشتن استخوان به اندازه کافی در فک است. اگر استخوان فک شما به اندازه کافی عمیق یا پهن نباشد، ممکن است قبل از قرار دادن ایمپلنت دندان، به پیوند استخوان نیاز داشته باشید. زیرا جویدن یک عملیست که به قدرت نیاز دارد و می تواند فشار زیادی به فک شما وارد کند.
ایمپلنت ها باید به اندازه کافی بزرگ و محکم باشند تا در برابر نیروهای جویدن مقاومت کنند و بنابراین باید استخوان کافی برای پشتیبانی از کاشت دندان به روش ایمپلنت وجود داشته باشد. اگر استخوان فک نتواند از ایمپلنت محافظت کند، احتمالاً کاشت دندان موفق نخواهد بود. پیوند استخوان می تواند حجم استخوان فک را افزایش دهد تا یک پایه محکم و قابل اعتماد برای ایمپلنت دندان ایجاد کند. اگر فاقد این شرایط باشید، دندانپزشک سایر روش های کاشت دندان را به شما پیشنهاد می دهد.
اگر تمام دندانهایم را از دست داده باشم، آیا هنوز می توانم ایمپلنت دندان انجام دهم؟
بسته به شرایط خاص دهان، دندان و فک شما، در صورت از دست دادن تمام دندان های خود؛ ممکن است متخصص دندانپزشک روش های درمانی مختلفی برای شما پیشنهاد دهد. یکی از انواع روش های کاشت، استفاده از پروتز دندان است. کسانی که علاقه مند به استفاده از پروتز هستند، می توانند یک پروتز معمولی را که حداقل توسط دو ایمپلنت دندان (پروتز حفظ شده توسط ایمپلنت) ثابت نگه داشته می شود را انتخاب کنند.
ایمپلنت ها باعث می شوند از جابجایی پروتز مصنوعی بر روی لثه جلوگیری شود ولی یکی دیگر از انواع کاشت دندان استفاده از پروتزهای متحرک است که فرد می تواند برای شستشو و تمیز کردن آن ها را بردارد و سپس مجدد جایگذاری کند.
متخصص ایمپلنت و کاشت دندان بعد از بررسی وضعیت دهان و دندان شما، بهترین روش کاشت دندان را پیشنهاد می دهد که علاوه بر حفظ سلامت دندان ها، به بهبود طرح لبخند شما نیز کمک کند.
دلایل زیادی می توانند باعث از دست دادن دندان های دائمی شوند. جای خالی دندان در عمل جویدن غذا مشکلاتی بوجود می آورد و اگر این جای خالی بین دندان های قدامی باشد، تاثیر منفی بر ظاهر لبخند خواهد داشت. خوشبختانه با پیشرفت علم و تکنیک های دندانپزشکی روش های مختلفی برای حل این مشکل وجود دارند. یکی از جدید‌ترین و موثر‌ترین این روش ها ایمپلنت است با این حساب با از دست دادن دندان های دائمی لازم نیست نگران باشید، زیرا اگر یک دندانپزشک ماهر برای شما کاشت دندان انجام دهد مشکل به طور کامل برطرف شده و ایمپلنت حتی تا زمان سالمندی برای شما کارآمد خواهد بود.
چه افرادی نباید ایمپلنت کنند و دلایل پزشکی این ممنوعیت چیست؟
با اینکه ایمپلنت یا روش موثر و مفیدی برای جایگزین کردن دندان دائمی است، همه افراد نمی توانند از این روش کمک بگیرند. می خواهیم بدانیم چه افرادی نباید ایمپلنت کنند و دلایل پزشکی این ممنوعیت چیست.
ابتلا به برخی بیماری ها
اگر می خواهید ایمپلنت انجام دهید ولی شرایط پزشکی خاصی دارید، بهتر است لیست برخی بیماری ها را در خاطر داشته باشید. بیماری هایی که نام می بریم شرایط حساسی برای بیمار بوجود می آورند که انجام عمل ایمپلنت را غیر ممکن یا خطرناک می کنند. به عبارتی کاشت دندان در این افراد، خطرات جدی در سلامتی به همراه خواهد داشت. این بیماری ها شامل موارد زیر است:
دیابت
بیماری دیابت انواع مختلفی دارد و وضعیت بیماران بسته به شرایط بدنی، سن، تغذیه و … متفاوت می باشد. اگر فردی مرض قند دارد و دارو مصرف نمی کند، اصطلاحا به دیابت کنترل نشده مبتلا است و انجام ایمپلنت برای او به شدت خطرناک می باشد. بسیاری از افرادی که به دیابت مبتلا هستند، مشکلات مختلفی در دهان و دندان دارند یا زخم هایی را در بدن خود مشاهده می کنند که بدون دلیل بوجود آمده و التیام پیدا نمی کنند. حال تصور کنید چنین فردی با شرایط حاد سلامتی، عمل ایمپلنت را هم انجام دهد، قطعا زخم هایی که در لثه بوجود می آیند خطر بزرگی برای او خواهند بود و شاید تا ماه ها بهبود پیدا نکنند. همین موضوع زمینه ای برای رشد عفونت در لثه و دهان است.
اگر به دیابت مبتلا هستید ولی دارو مصرف می کنید و دیابت تحت کنترل است، می توانید ایمپلنت انجام دهید. پیش از این تصمیم از پزشک متخصصی که دیابت شما را کنترل می کند، راهنمایی بخواهید چنانچه پزشک انجام ایمپلنت را بلامانع دانست به دندانپزشکی مراجعه کنید ولی پیش از آغاز عمل ایمپلنت پرونده بیماری دیابت خود را در اختیار دندانپزشک قرار دهید و او را از وضعیت خود مطلع کنید.
سکته قلبی
اگر سابقه سکته قلبی در ۶ ماه گذشته دارید، باید بدانید که انجام ایمپلنت برای شما توصیه نمی شود. افرادی که دچار سکته قلبی می شوند از هر نظر شرایط حساسی دارند، مثلاً نباید در معرض استرس های روحی یا جسمی قرار بگیرند، باید داروهای خاصی برای کنترل غلظت خون مصرف کنند، در معرض شوک های احساسی و ذهنی نباشند. بنابراین چنانچه سابقه سکته قلبی دارید، ابتدا با پزشک متخصص قلب درباره انجام ایمپلنت مشورت کنید و پس از آن به دندانپزشکی مراجعه نمایید. دندانپزشک هم باید از وضعیت شما اطلاع کامل داشته باشد و بداند چه داروهایی مصرف می کنید.
دقت داشته باشید بسیاری از افرادی که سابقه سکته قلبی داشته اند، عمل ایمپلنت انجام داده اند و دچار هیچ مشکلی نشده اند. فقط باید شرایط جسمی فرد تحت کنترل باشد و ۶ ماه پس از سکته قلبی یعنی وقتی وضعیت بدن به ثبات نسبی رسید برای ایمپلنت اقدام کنند.
آریتمی قلب
آریتمی قلب به وضعیتی گفته می شود که ضربان قلب فرد دارای نوسانات است. آریتمی قلب می تواند دلایل مختلفی داشته باشد و باید حتما زیر نظر پزشک متخصص کنترل و درمان شود. افرادی که دچار آریتمی قلبی هستند، بهتر است تا بهبود کامل خود برای ایمپلنت اقدام نکنند. اگر بیماری شما بهبود پیدا کرده است حتما درباره ایمپلنت با پزشک متخصص قلب صحبت کنید و پس از تأیید او به دندانپزشکی مراجعه نمایید. دندانپزشک پیش از شروع مراحل ایمپلنت باید اطلاعات کامل و دقیقی از بیماری شما داشته باشد.
پوکی استخوان
دلایل متعددی مانند مصرف سیگار، افزایش سن، تغذیه نادرست و … باعث ابتلای فرد به بیماری پوکی استخوان هستند از طرفی در ایمپلنت، دندانپزشک لثه را باز کرده و یک پایه فلزی را به استخوان فک متصل می کند. بنابراین نیاز است که تراکم استخوان ها قابل قبول بوده و مستحکم باشند. فردی که دارای پوکی استخوان است کاندیدای مناسبی برای انجام ایمپلنت نیست زیرا استخوان فک او با پایه ایمپلنت جوش نمی خورد و به دنبال آن لثه بهبود پیدا نخواهد کرد به همین دلیل افرادی که پوکی استخوان دارند، نباید ایمپلنت انجام دهند.
سرطان استخوان
سرطان استخوان یکی از بیماری های بسیار حساس بوده که تمام سیستم بدن را تحت تاثیر قرار می دهد و بدیهی است که استخوان ها بیشترین درگیری را با عامل سرطانی دارند. برای همین افرادی که دچار سرطان استخوان هستند یا مراحل بهبودی آن را طی می کنند، نباید ایمپلنت انجام دهند.
بیماری لوسمی
بیمار لوسمی یک بیماری خاص است و در دسته بیماری های مربوط به سیستم ایمنی قرار می گیرد. افرادی که دچار بیماری لوسمی هستند، نباید شرایط چالش برانگیزی برای بدن خود ایجاد کنند. برای مثال ایمپلنت می تواند یک فرآیند طولانی باشد که باعث تضعیف بیشتر سیستم ایمنی در بدن افراد مبتلا به لوسمی گردد.
بیماری MS
ام اس نیز یکی دیگر از بیماری های مربوط به سیستم ایمنی می باشد. اگر فردی که مبتلا به ام اس است ایمپلنت انجام دهد، ممکن است تضعیف سیستم ایمنی بدن در این فرد التهاب بیشتری در محل لثه ها ایجاد نماید. به افرادی که به ام اس مبتلا هستند توصیه می شود برای کاشت دندان اقدام نکنند.
بیماری ایدز
مبتلایان به ایدز در شرایط حساسی به سر می برند و باید زمینه هر گونه عفونت را در بدن خود از بین ببرند. بدیهی است که ایمپلنت در مراحل اولیه نیاز به جراحی لثه دارد و زخم لثه در بیماری ایدز می تواند به رشد عفونت های شدید کمک کند. بنابراین مبتلایان به ایدز نباید ایمپلنت انجام دهند.
علاوه بر بیماری هایی که نام بردیم مصرف برخی داروها یا روش های درمانی خاص نیز با انجام ایمپلنت سازگاری ندارند. بنابراین بهتر است فرد پس از اتمام دوره درمان خود برای انجام ایمپلنت اقدام کند. این داروها و درمان‌ها عبارتند از:
رادیوتراپی در فک و صورت
افرادی که ناچار هستند در ناحیه سر و صورت رادیوتراپی انجام دهند، نباید برای ایمپلنت اقدام کنند زیرا ایمپلنت همراه با جراحی لثه است و وقتی لثه زخم شده، اشعه رادیوتراپی تأثیرات مخرب شدیدی بر بافت آن خواهد داشت که ممکن است مانع از التیام زخم و موفقیت ایمپلنت گردد. بنابراین اجازه بدهید تا دوره رادیوتراپی شما کاملاً تمام شود و بعد از آن برای ایمپلنت به دندانپزشکی مراجعه کنید.
تا این قسمت از مطلب متوجه شدیم که برخی بیماری ها، داروها و درمان ها نباید با ایمپلنت همراه باشند. سه دسته دیگر از افراد هم وجود دارند که نباید ایمپلنت انجام دهند این سه دسته شامل موارد زیر هستند:
خانم های باردار
خانم های باردار مانع خاصی برای ایمپلنت ندارند، اما پزشکان توصیه می کنند در زمان بارداری از اعمال جراحی غیر اورژانسی اجتناب کنید. همچنین استرس و درد احتمالی هنگام کاشت دندان ممکن است برای جنین مضر باشد. به علاوه دریافت داروی بی حسی نیز در زمان بارداری احتمالاً خطراتی به همراه دارد. مطمئن باشید که بعد از زایمان می توانید در اسرع وقت ایمپلنت انجام دهید، پس تا آن زمان صبر کنید.
مصرف کنندگان سیگار، قلیان یا مواد مخدر
افرادی که سیگار یا دخانیات دیگری مصرف می کنند، شرایط را برای بروز عفونت ها در دهان بوجود می آورند. برای همین در زمانی که مراحل ایمپلنت را آغاز کرده اید، مصرف سیگار و دیگر دخانیات را قطع کنید.
افراد پایین ۱۸ سال
دندانپزشکان معتقدند که استخوان فک تا ۱۸ سالگی به رشد کامل خود می رسد، بنابراین بهتر است بعد از ۱۸ سالگی برای ایمپلنت اقدام کنید.
پیشرفت علم دندانپزشکی تمرکز ویژه ای بر ظاهر زیبای لبخند شما دارد. همچنین سلامت دهان و دندان از بروز بیماری های گوارشی به طور ویژه جلوگیری می کند. اگر یکی از دندان های دائمی خود را از دست داده اید و جز دسته هایی که نام بردیم نیستید، در اسرع وقت برای انجام ایمپلنت به دندانپزشکی مراجعه کنید تا دوباره لبخندی زیبا داشته باشید.
آیا شرایطی وجود دارد که در اثر آن ها نتوانیم ایمپلنت انجام دهیم؟ آیا محدودیت برای انجام ایمپلنت دندانی وجود دارد؟ آیا بیماری یا شرایط فیزیکی وجود دارد که روی کاشت دندان به روش ایمپلنت تاثیر بگذارد؟ این سوالات در مطب دندانپزشکان و کلینیک دندان از طرف بیمارانی که یک یا چند دندان خود را از دست داده اند و قصد دارند ایمپلنت انجام دهند مکرر مطرح می شود. سوالات بسیار زیاد دیگری نیز طبق شرایط و بیماری هایی که هر فرد دارد مطرح می شود مانند اینکه آیا افراد سیگاری هم می‌توانند انجام دهند؟ اگر دیابت داشته باشم می‌توانم کاشت‌دندان انجام دهم؟ آیا بارداری در انجام ایمپلنت دندان تاثیر دارد؟
در حقیقت می توان گفت به طور کلی ۹۵ درصد افرادی که یک یا چند دندان خود را از دست داده‌اند می‌توانند بدون اینکه نگران از دست دادن آن در طولانی مدت باشند؛ ایمپلنت انجام دهند. در شرایطی که فرد از سلامت عمومی برخوردار باشد دلیلی وجود ندارد که نتوان عمل کاشت دندان را انجام داد اما چند بیماری خاص و شرایط خاص وجود دارد که ممکن است ایمپلنت دندان را با شکست مواجه کند. در چنین شرایطی این افراد باید بدانند که کاندید مناسبی برای انجام ایمپلنت دندان نیستند؛ این شرایط و بیماری های خاص به چند دسته محدود تقسیم می شوند:
دیابت کنترل نشده
یکی از افرادی که نمی توانند ایمپلنت دندان انجام دهند مبتلایان به دیابت کنترل نشده اند. البته بسیاری از اشخاصی که مبتلا به دیابت نوع یک یا دو هستند و با مصرف دارو یا تزریق انسولین آن را کنترل می کنند و به عبارتی قند خون آنها تحت کنترل نیست و بالا و پایین می شود مشکلی برای انجام ایمپلنت ندارند. فقط افرادی که بیماری دیابت خود را تحت کنترل ندارند یا جهت کنترل قند خونشان دارو مصرف نمی کنند؛ میتواند پس از کنترل قند خون عمل کاشت دندان به روش ایمپلنت را انجام دهند.
توجه داشته باشید که انجام ایمپلنت دندانی نه تنها برای بیماران دیابتی هیچ خطری ندارد بلکه کاشت دندان می تواند به حفظ سلامت دهان و دندان و قلب آنها نیز کمک کند. اما محدودیت برای انجام ایمپلنت دندانی در افرادی که به دیابت کنترل نشده دچار هستند وجود دارد چون می تواند موجب بیماری لثه یا بروز عفونت پس از انجام ایمپلنت شود.
بارداری
بارداری جزو محدودیت برای انجام ایمپلنت دندانی است. در صورتی که یک یا چند دندان خود را در دوران بارداری از دست دادید؛ نباید در کاشت دندان عجله کنید. این شرایط بسیار میان زنان باردار متداول است و ممکن است روی ظاهر و زندگی روزمره آنها تاثیر نامطلوبی داشته باشد؛ به همین علت اکثر آن ها تمایل دارند که هر چه زودتر جای خالی دندان های خود را پر کنند اما توصیه همه دندانپزشکان به زنان باردار به تعویق انداختن کاشت دندان به روش ایمپلنت تا به دنیا آمدن فرزندشان است. به نکات زیر می توان به عنوان دلایل اصلی که زنان باردار نباید ایمپلنت دندان انجام دهند اشاره کرد:
- احتمال بروز خطر هنگام عمل جراحی: بارداری به خودی خود محدودیتی برای انجام ایمپلنت ایجاد نمی کند اما چون حین کاشت ایمپلنت باید عمل جراحی انجام گیرد بهتر است جنین خود را در معرض خطر قرار ندهید. چون امکان دارد نیاز به دریافت داروهای اورژانسی پیدا کنید و احتمال بروز خطر برای جنین وجود داشته باشد.
- قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس: حین بارداری باید از قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس خودداری کنید. پیش از انجام کاشت دندان به روش ایمپلنت، عکس برداری با اشعه ایکس ضروریست. البته عکسبرداری با اشعه ایکس برای دندانها در زنان باردار خطری ندارد اما ممکن است ریسک زایمان زودرس را در پی داشته باشد. حتی تابش اشعه متمرکز ایکس در ناحیه دهان و دندان نیز بهتر است در دوران بارداری انجام نگیرد تا سلامتی مادر و جنین به خطر نیفتد.
- استفاده از داروی بی حسی: هرچند مطالعات نشان می دهند که درمان دندان ها با بی حسی موضعی طی بارداری ایمن است اما بهتر است در این شرایط خاص از دریافت هرگونه داروی بی حسی و بیهوشی که هوشیاری شما را تا حدودی کاهش می دهد؛ دوری کنید.
- افزایش استرس: افزایش نگرانی و اضطراب در زنان باردار می تواند روی رشد جنین تاثیر نا مطلوبی بگذارد. انجام هر نوع عمل جراحی، فشار و استرس زیادی در فرد ایجاد می کند که موجب می‌شود هورمون‌های افسردگی در فرد ترشح شود که قابل کنترل نیست. ریلکس بودن و تمرکز داشتن برای رشد بچه ضروریست نباید تحت هیچ شرایطی مانند انجام عمل های جراحی غیر ضروری در دوران بارداری استرس و اضطراب غیرقابل کنترلی برای زنان باردار ایجاد شود. بنابراین بهتر است ایمپلنت دندان را تا به دنیا آوردن فرزندتان به تعویق بیندازید.
- قالبگیری بهتر تاج دندان: پس از زایمان می توانید برای کاشت دندان به دندانپزشک مراجعه کنید و در صورتی که از لحاظ فیزیکی مشکلی نداشته باشید؛ بلافاصله مراحل کاشت ایمپلنت را شروع کنید. قالب گیری دندان ایمپلنت شده پس از زایمان بسیار کیفیت بهتری خواهد داشت چون ممکن است حین زایمان به علت پف آوردن یا چاقی ساختار چهره شما به هم ریخته باشد اما پس از زایمان و شیردهی ساختار چهره و صورت شما نیز به حالت اولیه بازگشته و تاج دندان قالبگیری شده برای قرار گرفتن روی ایمپلنت به خوبی در محل خود قرار می گیرد و نیازی نیست که نگران لق شدن آن باشید.
سکته قلبی
از دیگر موارد محدودیت برای انجام ایمپلنت دندانی سابقه سکته قلبی طی شش ماه گذشته است. در این صورت بهتر است فرد تا زمانی که شرایط جسمانی او به حالت طبیعی باز نگشته کاشت دندان به روش ایمپلنت را انجام ندهد. معمولاً افرادی که سابقه سکته قلبی دارند باید با پزشک قلب و عروق در خصوص انجام ایمپلنت دندان مشورت کنند. البته توجه کنید که ایمپلنت دندان روی اشخاصی که عمل بایپس یا جراحی قلب انجام داده‌اند و یا سکته قلبی را تجربه کرده‌اند نیز با موفقیت انجام گرفته است. فقط این افراد باید شرایط جسمانی خود را بررسی و کنترل کرده و استرس و اضطراب یا نگرانی غیر قابل کنترلی نداشته باشند. ریلکس و آرام بودن حین مراحل انجام کاشت دندان به روش ایمپلنت تاثیر بسیار زیادی در میزان موفقیت آن دارد.
ضربان قلب نامنظم و غیرقابل کنترل
از جمله افرادی که نمی توانند ایمپلنت دندان انجام دهند؛ بیمارانی هستند که ضربان قلب نا منظم و غیر قابل کنترل دارند. دلیل نامنظم بودن ضربان قلب ممکن است بارداری نیز باشد که در این شرایط نیز بهتر است ایمپلنت دندان انجام نگیرد.
بیماران تحت رادیوتراپی به‌خصوص در ناحیه فک و صورت
انجام رادیوتراپی می تواند محدودیت برای انجام ایمپلنت دندانی ایجاد کند و اثر نامطلوبی روی ایمپلنت های دندانی مخصوصاً در قسمت عقب آرواره داشته باشد. بنابراین به افرادی که در حال انجام رادیوتراپی به خصوص در ناحیه فک و صورت هستند توصیه می شود را تا پایان رادیوتراپی به تعویق بیاندازند. چون اشعه رادیوتراپی اثرات سمی روی بافتهای دهان و دندان دارد و ممکن است موجب به تاخیر افتادن بهبود بافت لثه پس از کاشت ایمپلنت شود.
شیمی‌درمانی و پرتودرمانی
بیمارانی که شیمی درمانی انجام میدهند ایمنی بدنشان پایین می آید به همین علت بیشتر در معرض عفونت کردن هستند. از همین رو به بیمارانی که شیمی درمانی یا پرتو درمانی انجام میدهند توصیه می شود که فقط در موارد خیلی ضروری به درمان دندان های خود بپردازند. پزشکان به افرادی که قصد کاشت دندان به روش ایمپلنت دارند اخطار می کنند در صورتی که کمتر از سه ماه از پایان شیمی درمانی و کمتر از شش ماه از پایان پرتو درمانی آن ها میگذرد اقدام به ایمپلنت دندانی ننماید زیرا احتمال عدم موفقیت کاشت ایمپلنت و همچنین عفونت کردن بافت لثه آنها بسیار بالاست. البته پس از پایان شیمی‌درمانی، امکان گذاشتن ایمپلنت وجود دارد.
مصرف طولانی مدت بیس فسفونات
بیس فسفوناتها داروهایی هستند که معمولا برای پیشگیری از پوکی استخوان تجویز می شوند و محدودیت برای انجام ایمپلنت دندانی ایجاد می کنند. این داروها فرایند تحلیل استخوان و کاهش تراکم استخوان را تا حد قابل توجهی کاهش می دهند. این دارو هم برای مردان و هم برای زنان تجویز می شود. بیس فوسفوناتها در درمان بیماری پاگت نیز موثرند. داروهای قویتر حاوی بیس فسفونات نیز برای درمان سرطان استخوان که مشکلات متعددی در ساختار استخوان ایجاد می کند و بیمار دچار درد شدیدی است؛ نیز تجویز می شود.
داروهای بیس فسفونات طی شیمی درمانی، سرطان های پروستات، روده، سینه و استخوان در مدت زمان مشخصی به بیمار تزریق می شود. اخیراً مطالعات متعددی روی زنانی که از بیس فسفونات خوراکی استفاده می کنند و کاشت دندان انجام داده اند انجام گرفته نتایج نشان داده که میزان عدم موفقیت ایمپلنت دندان در این زنان بیشتر از زنانی بوده که داروهای بیس فسفونات مصرف نمی کردند. علت اصلی عدم موفقیت ایمپلنت دندان احتمالاً عدم وجود استخوان کافی برای رشد کردن اطراف پایه ایمپلنت و جوش خوردن با آن است.
بیماری در سیستم ایمنی بدن مانند لوسمی
از دیگر افرادی که نمی توانند ایمپلنت دندان انجام دهند مبتلایان به بیماری های سیستم ایمنی مانند لوسمی هستند. تقریباً هر شخصی که سیستم ایمنی بسیار ضعیفی داشته باشد نمی تواند نتیجه خوبی از کاشت پایه ایمپلنت در استخوان فک خود بگیرد.
بیماری های سیستم ایمنی بیماری هایی هستند که با مبتلا شدن به آنها سیستم ایمنی بدن به بافت های خود حمله کرده و آن ها را تخریب می کند. این بیماری ها که معمولا فرد را با درد شدید یا ناتوانی های گوناگون روبرو می کنند؛ یکی دیگر از موارد محدودیت برای انجام ایمپلنت دندانی هستند. لوسمی، ایدز و MS برخی از این نوع بیماری های سیستم ایمنی بدن هستند. زمانی که می خواهید ایمپلنت دندان انجام دهید باید بدن شما و به خصوص استخوان هایتان از سلامت کافی برخوردار باشند.
همچنین حفظ بهداشت دهان و دندان و دارا بودن شرایط مناسب در دهان و دندان به خصوص بافت لثه و استخوان فک که باید پایه ایمپلنت را حمایت کند از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. برخی مطالعات نشان می دهد که خطر عدم موفقیت کاشت دندان به روش ایمپلنت در افرادی که به بیماری های سیستم ایمنی مبتلا هستند؛ بسیار بالاست. ایجاد التهاب که یکی از عوارض جانبی بیماری سیستم ایمنی است؛ بهبود بافت لثه در این بیماران پس از کاشت ایمپلنت را مختل می کند. بنابراین بهتر است پیش از اقدام به ایمپلنت دندان در مورد شرایط خاص خود با دندانپزشک مشورت کنید.
کشیدن سیگار و قلیان
سیگار کشیدن یا استفاده از قلیان و پیپ نه تنها یکی از دلایل مهم از دست دادن دندان ها است بلکه میتواند محدودیت برای انجام ایمپلنت دندانی ایجاد کرده و اثر نامطلوبی نیز روی ایمپلنتهای دندانی داشته باشد. مطالعات انجام گرفته روی افراد سیگاری نشان میدهد که درصد موفقیت کاشت دندان به روش ایمپلنت در این افراد ۱۵ درصد کمتر از افراد غیرسیگاری است. همچنین خطر ایجاد عفونت در لثه پس از انجام ایمپلنت برای افراد سیگاری بسیار بالاست. بنابراین توصیه می شود تا زمان بهبودی کامل ایمپلنت دندان و جوش خوردن آن از سیگار کشیدن خودداری کنید.
محدودیت سنی
از دست دادن یک یا چند دندان در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد. برای ایمپلنت کردن جای خالی دندان از دست رفته حداقل یا حداکثر سن مطرح نیست بلکه تمام افرادی که از سلامتی عمومی کافی برخوردار باشند و بافت لثه و استخوان فک سالمی داشته باشند؛ می توانند ایمپلنت دندان انجام دهد. اما نوجوانان و کودکان بهتر است انجام ایمپلنت دندان را تا پایان دوران رشد خود به تعویق بیاندازند تا فک آنها به اندازه کافی رشد کرده و رشد آن متوقف شود. به این ترتیب احتمال لق شدن ایمپلنت کاشته شده کاهش یافته و درصد موفقیت آن بیشتر می شود.
معمولاً ایمپلنت دندان روی افراد کوچکتر از ۱۸ سال انجام نمی شود و دندانپزشک توصیه می کند که فرد تا پایان رشد کامل فک خود منتظر بماند. همچنین حداکثر سن نیز برای ایمپلنت مطرح نیست به طوریکه بسیاری از سالمندان برای رهایی از دندان های مصنوعی دردسر ساز به کاشت ایمپلنت یا اوردنچر روی می آورند که میزان موفقیت آن نیز بیش از ۹۵ درصد است. با محمدی خیال خود بابت ایمپلنت را راحت کنید.