سنگ‌های کلیه زمانی تشکیل می‌شوند که ادرار شما حاوی مواد تشکیل‌دهنده رسوبات یا همان کریستال (مانند کلسیم، اگزالات و اسید اوریک)، بیشتر از مایع موجود در ادرار باشد. در عین حال، ادرار شما ممکن است فاقد موادی باشد که از چسبیدن کریستال‌ها به یکدیگر جلوگیری می‌کند، و محیطی ایده‌آل برای تشکیل سنگ کلیه ایجاد می‌کند.
دلایل مختلفی برای بروز علائم سنگ کلیه وجود دارد که برخی از آن‌ها عبارتند از:
نوشیدن آب کم: ننوشیدن آب کافی در روز، می‌تواند خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش دهد. افرادی که در آب و هوای گرم و خشک زندگی می‌کنند، و کسانی که زیاد عرق می‌کنند، ممکن است بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا باشند.
چاقی: شاخص توده بدنی بالا (BMI)، اندازه دور کمر بزرگ و افزایش وزن، با خطر ابتلا به سنگ کلیه مرتبط است.
مصرف بی‌رویه غذای حاوی نمک یا شکر زیاد: خوردن غذا‌های سرشار از پروتئین، سدیم (نمک) و قند ممکن است خطر ابتلا به برخی از انواع سنگ کلیه را افزایش دهد. نمک زیاد در رژیم غذایی، میزان کلسیمی را که کلیه‌ها باید فیلتر کنند بیشتر می‌کند، و خطر ابتلا به سنگ کلیه را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد.
سابقه خانوادگی: اگر فردی در خانواده شما سنگ کلیه داشته است، احتمال ابتلا و مشاهده علائم سنگ کلیه در شما بیشتر است. همچنین اگر قبلاً یک یا چند سنگ کلیه داشته‌اید، در معرض خطر ابتلا به سنگ دیگر هستید.
بیماری‌های گوارشی و جراحی: جراحی بای پس معده، بیماری التهابی روده یا اسهال مزمن می‌تواند باعث تغییراتی در فرآیند گوارش شود، که بر جذب کلسیم و آب بدن شما تأثیر می‌گذارد. در این حالت مقدار مواد تشکیل دهنده سنگ در ادرار شما افزایش می‌یابد.
مکمل‌ها و دارو‌ها: یرخی از دارو‌ها مانند ویتأمین C، مکمل‌های غذایی، ملین‌ها (در صورت استفاده بیش از حد)، آنتی اسید‌های مبتنی بر کلسیم، و دارو‌های خاصی که برای درمان میگرن یا افسردگی استفاده می‌شوند، می‌توانند خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش دهند.
برخی مشکلات سلامتی مانند اسیدوز توبولار کلیه، سیستینوری، هیپرپاراتیروئیدیسم و عفونت‌های مکرر دستگاه ادراری نیز، می‌توانند خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش دهند.
خوردن بیش از حد فروکتوز با افزایش خطر ابتلا به سنگ کلیه مرتبط است. فروکتوز را می‌توان در شکر یافت.