رضا عبداللهی شاعر و پژوهشگر و یکی از اساتید جشنواره آفتابگردان‌ها در گفتگو با خبرنگار آنلاین، درباره وضعیت سالمندان حوزه ادبیات گفت: کانون‌های ادبی کشور که هم اکنون در حال فعالیت هستند _ مثل سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی _ گاهی مجالسی برگزار می‌کنند و در برنامه‌هایی هم که در کافه‌ها و خانه‌های شخصی برگزار می‌شود، سالمندان شاعر یا ادب دوست تا حدودی حضور دارند ولی چون بودجه‌ای برای این‌گروه از اهالی ادب در نظر گرفته نشده و اگر هم در نظر گرفته شده ناچیز است، امکان برگزاری رویداد یا جشنواره متمرکز و منسجمی در این‌زمینه وجود ندارد. در مجموع، سالمندان از وضعیت مطلوبی برخوردار نیستند.
وی درباره مواجهه اقشار جامعه با سالمندان افزود: سالمندان بانک تجربه بوده و هستند. این بزرگواران در هر زمینه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، هنری و غیره واقعاً آموزگاری راستین و دلسوزی هستند و بر ماست از تجربیات و دانش آنها استفاده کنیم ولی متأسفانه این نیست و چون به درجه سالمندی می‌رسند نه تنها از وجود آنها بهره نمی‌برند، بلکه منزلت سالمندان هم مراعات نمی‌شوند و تلاش و کوشش آنها هم در ایام سلف فراموش می‌شوند و تاریخ معاصر از این بابت شرمنده سالمندان ما هستند.
این‌شاعر در ادامه گفت: باید از تجربیات سالمندان به نحو احسن استفاده شود. برای مثال هر شش ماه یک بار یک عصرانه دورهمی سالمندان تشکیل شود. جمع‌آوری خاطرات مصور سالمندان به صورت کتاب و چاپ آنها یکی از فعالیت‌هایی است که می‌توان انجام داد. همچنین بزرگداشت سالمندان ادب‌دوست از اقصی نقاط کشور و تقدیر از آنها باید صورت پذیرد. برگزاری تورهای سالمندی و تشکیل کانون‌های فرهنگی، هنری توسط بنیاد سالمندان در استان‌ها نیز باید به طور ماهانه در محیط منزلشان برگزار شود.
عبداللهی در پایان گفت: دولت باید به سالمندان نگاه ویژه ای داشته باشد؛ هم از نظر بودجه و حمایت‌های مالی و استقرار مکان و هم از جهت حضور سالمندان در محیط‌های فرهنگی، باید تلاش صورت گیرد تا بتوانند آثار خود را عرضه کنند. به امکانات رفاهی سالمندان نیز حتماً توجه شود. خیلی از سالمندان ما بیمه نیستند بنابراین اگر این اتفاق بیفتد سالمندان می‌توانند تولد دوباره‌ای داشته باشند.