از زمان معرفی درمان‌های ضد رتروویروسی برای درمان HIV در اواخر دهه ۱۹۹۰، طول عمر افراد مبتلا به HIV به طور چشمگیری افزایش یافته است. با این حال، حتی با چنین درمان هایی، مطالعات نشان داده اند که خطر بیماری قلبی در افراد مبتلا به HIV حداقل ۵۰ درصد بیشتر از افراد بدون HIV است. پژوهشگران در تحقیقی جدید دریافته اند که این موضوع با آلوده شدن به ویروس هپاتیت C تشدید می‌شود.
به گفته محققان دانشکده بهداشت عمومی جانز هاپکینز بلومبرگ آمریکا که در این پژوهش بین المللی مشارکت داشته اند، عفونت همزمان HIV و هپاتیت C به این دلیل رخ می‌دهد که آن‌ها یک مسیر انتقال مشترک دارند و هر دو این ویروس‌ها از طریق تماس خونی منتقل می‌شوند.
آن‌ها در پژوهش خود، اطلاعات بیش از ۲۳ هزار فرد ۴۰ تا ۷۹ ساله مبتلا به HIV را که بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۷ درمان ضد رتروویروسی برای HIV را آغاز کرده بودند، تجزیه و تحلیل کردند.
نتایج این تجزیه و تحلیل‌ها نشان داد، با هر دهه افزایش سن، حملات قلبی در افراد مبتلا به HIV به تنهایی ۳۰ درصد و در افرادی که به هپاتیت C نیز مثبت بودند، ۸۵ درصد افزایش یافت.
طبق این نتایج همچنین خطر حمله قلبی در بیمارانی که دارای عوامل خطر سنتی بیماری قلبی مانند فشار خون، عادات سیگار کشیدن و دیابت نوع دو بودند به ترتیب ۳۰۰، ۹۰ و ۴۶ درصد افزایش یافت.
علاوه بر این، یافته‌ها نشان دادند: شانس بروز حمله قلبی در افرادی که برخی از عوامل مرتبط با HIV مانند سطوح پایین سلول‌های ایمنی CD۴ را داشتند و یا نوعی داروی مهارکننده پروتئاز را مصرف می‌کردند، بیشتر بود.
به گفته محققان مجری این پژوهش، نظر به یافته‌های تحقیق ما، افرادی که با HIV یا هپاتیت C زندگی می‌کنند باید از پزشک خود در مورد گزینه‌های درمانی این ویروس‌ها و سایر راه‌های کاهش خطر بیماری قلبی عروقی پرس و جو کنند.
این یافته‌های پژوهشی در نشریه Journal of the American Heart Association منتشر شده اند.