مجله ایرانی/خراسان رضوی بر اساس جامع‌ترین تحقیق اقتصادی، تغییر به سمت سیستم غذایی جهانی پایدارتر می‌تواند تا ۱۰ تریلیون دلار (۷.۹ تریلیون پوند) در سال سود ایجاد کند، سلامت انسان را بهبود بخشد و بحران اقلیمی را کاهش دهد.
محققان دریافتند که سیستم‌های غذایی موجود به‌دلیل هزینه‌های پنهان زیست‌محیطی و پزشکی، ارزش بیشتری از آنچه را ایجاد می‌کنند از بین می‌برند، در واقع، وام گرفتن از آینده برای کسب سود امروز است.
سیستم‌های غذایی یک سوم از انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی را ایجاد می‌کنند و جهان را در مسیر گرمایش ۲.۷ درجه سانتی‌گراد تا پایان قرن قرار می‌دهند که چرخه معیوب ایجاد می‌کند، زیرا دمای بالاتر، آب‌وهوای شدیدتر و آسیب بیشتری به برداشت محصول می‌آورد.
ناامنی غذایی نیز باری را بر دوش سیستم‌های پزشکی وارد می‌کند. این تحقیق پیش‌بینی کرد که یک رویکرد تجاری به شیوه معمول تا سال ۲۰۵۰ باعث کاهش وزن ۶۴۰ میلیون نفر می‌شود، در حالی که چاقی ۷۰ درصد افزایش می‌یابد.
گروه بین‌المللی محققان اظهار کردند تغییر مسیر سیستم غذایی از نظر سیاسی چالش برانگیز خواهد بود اما مزایای اقتصادی و رفاهی عظیمی را به همراه خواهد داشت.
یوهان راکستروم، از مؤسسه تحقیقات تأثیرات اقلیمی پوتسدام و یکی از محققان این تحقیق، گفت: سیستم جهانی غذا، آینده بشریت روی زمین را در دست دارد.
این تحقیق تغییر یارانه‌ها و مشوق‌های مالیاتی را از کشت‌های تک محصولی مخرب که به کودها، آفت‌کش‌ها و پاکسازی جنگل‌ها متکی است، پیشنهاد می‌کند. در عوض، مشوق‌های مالی باید به سمت مالکان خرد باشد که می‌توانند مزارع را به مخزن کربن با فضای بیشتری برای حیات وحش تبدیل کنند.
تغییر رژیم غذایی همراه با سرمایه‌گذاری در فناوری برای افزایش کارایی و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای یکی دیگر از عناصر کلیدی است.
این گزارش می‌گوید با ناامنی غذایی کمتر، سوءتغذیه تا سال ۲۰۵۰ ریشه‌کن می‌شود، با ۱۷۴ میلیون مرگ زودرس کمتر و ۴۰۰ میلیون کارگر مزرعه می‌توانند درآمد کافی کسب کنند. تغییر پیشنهادی به محدود کردن گرمایش جهانی به ۱.۵ درجه سانتی‌گراد بالاتر از سطح پیش از صنعتی شدن و نصف کردن جریان نیتروژن از کشاورزی کمک می‌کند.
به‌طور کلی، محققان هزینه‌های این تحول را بین ۰.۲ و ۰.۴ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی در سال برآورد می‌کنند.
در تحقیقات اولیه، راکستروم و همکارانش دریافتند که غذا بزرگترین بخش اقتصاد است که مرزهای سیاره‌ای را زیر پا می‌گذارد. همچنین از نظر تأثیراقلیمی، محرک اصلی تغییر کاربری زمین و کاهش تنوع زیستی است و مسئول کاهش ۷۰ درصدی آب شیرین است.
این تحقیق هزینه‌های پنهان غذا، ازجمله تغییرات اقلیمی، سلامت انسان، تغذیه و منابع طبیعی را ۱۵ تریلیون دلار تخمین زد و مدل جدیدی را برای پیش‌بینی چگونگی توسعه این هزینه‌های پنهان در طول زمان، با توجه به توانایی بشر برای تغییر ایجاد کرد. محاسبات آنان با گزارش سال گذشته سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد مطابقت داشت که هزینه‌های محصولات کشاورزی ثبت نشده را بیش از ۱۰ تریلیون دلار در جهان در سال ۲۰۲۰ برآورد کرد.
دکتر استیون لرد از مؤسسه تغییرات محیطی دانشگاه آکسفورد بیان کرد این تحلیل اولین محاسبه را در مورد فرصت‌های اقتصادی منطقه‌ای و جهانی در تغییر سیستم‌های غذایی نشان می‌دهد. اگرچه آسان نیست اما این تحول در مقیاس جهانی مقرون به صرفه است و انباشته شدن هزینه‌ها برای انجام هیچ کاری در آینده، خطر اقتصادی قابل توجهی را به همراه دارد.
مطالعات متعدد دیگری فواید سلامت و آب‌وهوایی تغییر به سمت رژیم غذایی گیاهی را نشان داده‌اند. گزارشی که سال گذشته توسط رصدخانه آب‌وهوا منتشر شد، اشاره می‌کند که صنعت گوشت گاو برزیل و جنگل‌زدایی مرتبط با آن، اکنون ردپای کربن بیشتری نسبت به تمام خودروها، کارخانه‌ها، دستگاه‌های تهویه مطبوع، وسایل برقی و سایر منابع انتشار گازهای گلخانه‌ای در ژاپن دارد.
تحقیق جدید در مورد گیاهخواری دستوری نیست اما راکستروم ابراز کرد اگر هزینه‌های پنهان بهداشتی و زیست محیطی لحاظ شود، تقاضا برای گوشت گاو و بیشتر گوشت‌های دیگر کاهش می‌یابد.
نیکلاس استرن، رئیس موسسه تحقیقاتی گرانتام در زمینه تغییرات آب‌وهوایی و محیط زیست در دانشکده اقتصاد لندن، از این تحقیق استقبال و اظهار کرد: متاسفانه اقتصاد سیستم غذایی امروزی غیرقابل اصلاح است. به اصطلاح هزینه‌های پنهان آن به سلامت ما آسیب می‌رساند و سیاره ما را تخریب و نابرابری‌های جهانی را بدتر می‌کند. تغییر روش‌های تولید و مصرف مواد غذایی برای مقابله با تغییرات اقلیم، حفاظت از تنوع زیستی و ساختن آینده‌ای بهتر حیاتی خواهد بود. زمان تغییرات اساسی فرا رسیده است.
کریستیانا فیگورس، دبیر اجرایی سابق کنوانسیون چارچوب سازمان ملل در مورد تغییرات آب‌وهوایی، بر ماهیت آینده نگر این گزارش تاکید کرد و نتایج این تحقیق ثابت می‌کند که واقعیتی متفاوت ممکن است و به ما نشان می‌دهد که برای تغییر سیستم غذایی چه چیزی لازم است. این فرصت باید توجه هر سیاستگذار را که می‌خواهد آینده سالم‌تری برای سیاره زمین و مردم تضمین کند، جلب کند.
منابع
thefarmingforum.co.uk
www.newsminimalist.com
www.theguardian.com/environment
انتهای پیام