زمانی که رپتور ۴۰۰۱ به عنوان نخستین جنگنده برتری هوایی اف-۲۲ در ۷ سپتامبر ۱۹۹۷ از زمین به هوا برخاست، صد‌ها مهندس، طراح، اعضای تیم، مکانیک‌ها و مقامات نیروی هوایی آمریکا همراه با حدود ۵۰۰۰ نفر علاقمند که از پشت حصار انتهای باند شاهد این رویداد بودند، فریاد شادی سر دادند.
وینی دوینو، که تلاش‌ها برای اصلاح طرح رپتور از نمونه اولیه وای اف-۲۲ به نسخه تولیدی اف-۲۲ای را رهبری کرده بود، گفت: اف-۲۲ در حال پرواز است. هر چیز دیگری اکنون یک هدف است.
این نخستین پرواز اف-۲۲ رپتور، برآمدن نسل کاملا جدیدی از هواپیما‌های جنگنده بود؛ هواپیمایی رادارگریز، با قدرت مانور بالا و دقیق.
مسیری طولانی به آن پرواز صبح یکشنبه در سال ۱۹۹۷ منتهی شد. نیروی هوایی آمریکا در سال ۱۹۸۱ نیاز به یک جنگنده برتری هوایی جدید برای جایگزینی هواپیمای اف-۱۵ را احساس کرد.
این در شرایطی بود که تنها هفت سال از عمر خدمت اف-۱۵ می‌گذشت. رقبا در مسابقه “جنگنده تاکتیکی پیشرفته” در هالووین ۱۹۸۷ انتخاب شدند. نمونه‌های اولیه وای اف-۲۲ و وای اف-۲۳ در سال ۱۹۹۰ پرواز کردند و تیم لاکهید-بوئینگ-جنرال داینامیکس برنده مسابقه در سال ۱۹۹۱ شد.
پس از نزدیک به ۴۴ هزار ساعت آزمایش در تونل باد، ۱۳ هزار آزمایش نمونه مواد، شش سال توسعه و سه تغییر برنامه که توسط کنگره آمریکا انجام شد، اف-۲۲ رپتور سرانجام به پرواز درآمد.
سر خلبان آزمایشی پل متز، در روز آزمایش پرواز دماغه رپتور را بالا کشید و حتی با پایین بودن ارابه فرود، با آهنگی سریع بر سرعت و ارتفاع هواپیما افزود. جان بیزلی که سوار در هواپیمای ایمنی بود، مجبور شد پس سوز اف-۱۶ خود را به راه اندازد تا همگام با رپتور حرکت کند.
پس از دو گردش در یک مسیر مثلثی در اطراف شمال جورجیا، پل متز پس از ۵۸ دقیقه پرواز با اف-۲۲ فرود آمد. نیروی هوایی آمریکا جنگنده اف-۲۲ رپتور را در سال ۲۰۰۵ عملیاتی کرد.
در تاریخ ۲ می ۲۰۱۲، آخرین فروند از ۱۹۵ فروند جنگنده اف-۲۲ تولید شده طی ۱۵ سال گذشته توسط شرکت لاکهید مارتین در اختیار نیروی هوایی آمریکا قرار گرفت. در نتیجه، ناوگان تنها جنگنده رادارگریز نسل پنجم جهان در آن زمان تکمیل شد.