در همه این سال‌ها چنین روزهای تلخی را استقلال کمتر دیده. شاید یکبار در فصلی که رولند کخ سرمربی بود، یکبار با علیرضا منصوریان و قبل‌تر هم تیم بیژن ذوالفقارنسب.
استقلال بد بسته شده، بد کوچ شد، بد مدیریت شد و حاصلش همین فاجعه‌ایست که می‌بینیم.
اما بیایید ببینیم این فاجعه حاصل چه رخدادی‌ست؟ برای کدامیک از این خریدها کلی جامعه هواداری جیغ و دست و کف و هورا نکشیده‌اند؟ کدام‌شان با همین فشارها جذب نشدند؟ اصلا چرا استقلال ۶ سال است که نتیجه درستی نمی‌گیرد و همان یکسال هم که قهرمان شده چه فاجعه مدیریتی بر آن تیم رقم خورده است؟
خیلی از تیم‌ها ممکن است ادوار طولانی رنگ جام را نبینند. مثلا همین لیورپول، منچستریونایتد یا بارسلونا.
همه این تیم‌ها احتمالا دو آتشه‌های‌شان دورانی سخت را پشت سر گذاشتند اما عشق به تیم‌شان بالاترین عشق‌هاست. فرقی ندارد نتیجه چه باشد، آنها به امید زنده می‌مانند.
استقلال روزهایی سیاه را سپری می‌کند. تیمش تیم نیست. جنسش جور نیست. عقلانیتی از راس هرم بر تیم حاکم نیست. دلالیسم و شارلاتانیسم در تاروپودش تنیده. فضای احساسی هواداری به اوج رسیده اما در نقطه‌ای تیم قرار دارد که اقلا تا نیم‌فصل تنها راه معجزه شوک درمانی با همین ابزارهاست.
تیمی که به باخت و فحش عادت کرده، دیگر برایش بالاتر از سیاهی چه رنگی است؟
این ها را نوشتم تا بپردازم به استوری‌های اخیر محسن تنابنده و بهرام افشاری در انتقاد از تیمی که باخته و زمین خورده.
شما که ستاره‌اید. شما که خود تاثیر فشار افکار عمومی را با بند بند وجودتان حس کرده‌اید. شما که می‌دانید با بی‌غیرت و بی‌تعصب خواندن تیم فروپاشیده، تنها تباهی بیشتر به جای می‌ماند.
شما که در مقام هوادار می‌توانید برای تیم‌تان التون جان باشید، تام هنکس باشید یا دنیل کریک که هر کدام چطور پای عشق‌شان به واتفورد، آستون‌ویلا یا لیورپول نشسته‌اند.
که همسو شدن با موجی که فقط هجمه را روی همان چهار پیکره نیمه جان توی زمین بیشتر می‌کند نیست.
استقلال برای بلند شدن، نیاز به عقلانیت دارد. فرار از پوپولیسم و حرکت به سوی عقلانیت. فشار باید از روی ساق‌ها برداشته شود که با اولین گل خورده تیم از هم نپاشد.
عقلانیتی که باید از بالا به تیم دیکته شود. که دیگر زنده‌باد مرده بادهای مجازی عامل تقسیم پست‌ها نشود و منطق فوتبالی جایش را بگیرد. برای چنین اتفاقی کاش شما قشر الیت هواداری بیشتر بر سر هواداران آوار نشوید و اقلا کظم غیظ کنید.
258 41