یک دنیا پای کار پیری جمعیت ایران!

به گزارش مجله ایرانی، جوان آنلاین نوشت: بیش از ۸ هزار میلیارد تومان؛ این بودجه‌ای است که به گفته بهرام عین‌اللهی وزیر بهداشت سازمان‌های بین‌المللی برای اجرای برنامه تنظیم خانواده و کاهش جمعیت کشورمان هزینه کرده‌اند! این در حالی است که بیماران ایرانی به واسطه تحریم‌ها از دریافت بسیاری از داروها و تجهیزات پزشکی محروم می‌مانند، اما وقتی پای کاهش جمعیت و اجرای برنامه‌های تنظیم خانواده به میان آمد، همه سازمان‌های بین‌المللی از بانک جهانی گرفته تا سازمان جهانی بهداشت به ایران کمک کردند و در نهایت هم بابت طی یک‌شبه ره صد ساله کاهش جمعیت به کشورمان جایزه‌ای جهانی تعلق گرفت، چراکه رکورد سرعت کاهش نرخ باروری در سه دهه گذشته به نام ایران ثبت شده‌است و این در حالی است که در سال ۶۵ نرخ باروری ۵/۶ فرزند به ازای هر زن بود. 

سناریوهای جمعیتی کشورمان وضعیت خوبی را برای آینده جمعیتی ایران تصویر نمی‌کنند. حتی حالا هم که دو سالی از ابلاغ و اجرای قانون جوانی جمعیت گذشته باز هم سیمای جمعیتی کشورمان بهتر نشده‌است! البته که تغییر سیاست‌های جمعیتی از کاهشی به افزایشی در تمام کشورهای دنیا امری زمانبر، پرهزینه و کم‌بازده است! به گونه‌ای که حتی کشورهای اروپایی و برخی دیگر از کشورهایی که برای اصلاح وضعیت جمعیتی خود هزینه‌های زیادی را صرف کرده‌اند هم نتوانسته‌اند جمعیت کشورشان را از سقوط و رشد منفی نجات دهند و به سمت و سوی سیاست‌های جایگزین همچون مهاجرپذیری روی آورده‌اند. 

 بودجه اختصاص یافته سازمان بهداشت جهانی who به برنامه تنظیم خانواده در ایران 

۳۱ هزار دلار اعتبار به برنامه‌های بهداشت مادران، کودکان و تنظیم خانواده ۱۳۷۱- ۱۳۷۲- 

اجرای برنامه مشترک برای بهداشت مادر و کودک، تنظیم خانواده و سلامت زنان و تخصیص اعتبار حدود ۹۲ هزار و پانصد دلار ۱۳۷۳- ۱۳۷۴

ارتقای وضعیت بهداشت و باروری، تنظیم خانواده، بهداشت کودکان، بهداشت نوجوانان و سالمندان، و تخصیص اعتبار بلاغ بر ۶۲ هزار و ۴۰۰ دلار ۱۳۷۵- ۱۳۷۶

اختصاص اعتبار ۹۲ هزار و پانصد دلار ۱۳۷۷- ۱۳۷۸ در سال‌های بعد به علت موفقیت برنامه تنظیم خانواده و همچنین کمک صندوق جمعیت ملل متحد برنامه تنظیم خانواده از لیست کمک‌های سازمان جهانی بهداشت حذف گردید. لازم به ذکر است از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۹۲ مبلغ  ۱۸۳ میلیارد و ۶۹۶ میلیون و ۵۷۲ هزار و ۸۰۰ تومان بودجه کشور برای برنامه‌های تنظیم خانواده اختصاص یافته و مبلغ ۴۰۰. ۲۷۸ دلار اعتبار از طرف سازمان بهداشت جهانی برای ایران در نظر گرفته شده‌است. 

اما ببینیم کدام سازمان‌های بین‌المللی برای اجرای برنامه‌های تنظیم خانواده در ایران پول خرج کردند. 

 اقدامات صندوق جمعیت در خصوص کاهش جمعیت در ایران

ارائه انواع روش‌های پیشگیری در جهت کاهش جمعیت:

– ارائه ۱۳ روش برای پیشگیری از بارداری در ایران؛ این در حالی است که در کشورهای دنیا تنها دو یا سه مدل از آن‌ها اجرا می‌شود. 

– اصرار بر انجام عمل وازکتومی و توبکتومی در مراجعه افراد به خانه‌های بهداشت به عنوان راهی دائمی برای اجرای تنظیم خانواده

 – تلاش برای افزایش زایمان‌های سزارین در حالی که این عمل دارای مضرات بسیاری برای مادر و فرزند است که در صدر آن، ناتوانی زن در حاملگی سوم به بعد بوده و همچنین فرزندان حاصل از سزارین عموماً مستعد ابتلا به بیماری‌هایی نظیر دیابت و آسم هستند. با تمام اینها، اما طی سال‌هایی که برنامه‌های تنظیم خانواده به شکلی سفت و سخت در کشور اجرایی می‌شد، برخی پزشکان بعد از دومین سزارین، زن را به توبکتومی (بستن لوله) تشویق می‌کردند. 

 برگزاری همایش و تألیف کتب

– برگزاری همایش‌های مختلف تحت عنوان بهداشت باروری با هدف ترویج جلوگیری از باروری با حمایت صندوق بین‌المللی جمعیت و برخی شرکت‌های خارجی داروسازی. 

به عنوان نمونه: حامی مالی یکی از این همایش‌ها شرکتی آلمانی به نام بایر شرینگ فارما بوده‌است که عمده تولیدات این کارخانه، قرص‌های ضدبارداری است که از بزرگ‌ترین شرکت‌های پخش دارو می‌باشد و در ایران بیش از ۴۰ شعبه دارد. 

– برگزاری همایش‌ها و تألیف کتب مختلف در این زمینه، مانند: کتاب «احکام تنظیم خانواده» که در آن به جلوگیری از بارداری تشویق شده‌است و توسط گروهی در وزارت بهداشت تألیف و با حمایت مالی صندوق جمعیت به طور رایگان عرضه شده‌است. 

انتشار کتاب دیگری پیرامون موضوع وازکتومی که در آن بحث وازکتومی را بسیار عادی و روشی مناسب جلوه داده‌اند و موجب انحراف ذهن خواننده از بحث اصلی یعنی عقیم‌شدن فرد شده‌اند. 

 بودجه‌های کلان داخلی برای تحدید جمعیت!

البته به جز کمک سازمان‌های جهانی برای کاهش جمعیت ایران، در داخل کشور هم طی حدود ۲۰ سال با نرخ دلار دهه ۷۰ و ۸۰ حدود ۳۰۰میلیارد تومان برای اجرای برنامه تنظیم خانواده هزینه شد! برای برآورد بزرگی عدد مذکور کافی است تا این عدد را با قیمت دلار در آن سال‌ها بسنجید و ببینید چقدر می‌شود!

استراتژی‌های برنامه تنظیم خانواده به کاهش سریع جمعیت و شاخص‌های باروری کشورمان انجامید و میزان مصرف روش‌های پیشگیری از بارداری از ۴۹ درصد در سال ۱۳۶۷ به ۸/۷۳ درصد در سال ۱۳۸۶ رسید و نرخ باروری از شش فرزند در اواخر دهه ۶۰ به حدود دو فرزند در اواخر دهه ۸۰ سقوط کرد! این سرعت کاهش رشد جمعیت در جهان امری بی‌سابقه محسوب می‌شود. 

نتیجه این سیاست‌گذاری و تندروی هم وضعیت کنونی سیمای جمعیتی کشور است؛ وضعیتی که همچنان در سراشیبی کاهش حرکت می‌کند، حتی با وجود سپری شدن دو سال از ابلاغ قانون جوانی جمعیت. 

 تحت نظارت دکترین امنیت ملی امریکا 

طبق سند منتشر شده از سوی پنتاگون، برنامه‌هایی که تمامی آژانس‌های سازمان ملل (UN) در سطح جهان در کشورهای دیگر اجرا می‌کنند به نوعی عملیات دفاعی و نظامی ارتش امریکاست؛ سازمان‌ها و مراکز مهم بین‌المللی و آژانس‌های سازمان ملل که از دکترین امنیت ملی امریکا تبعیت می‌کنند، مستقیماً زیر نظر «مرکز عملیات‌های نظامی و غیرنظامی امریکا» (Cmoc) کار می‌کنند و محورهای اصلی فعالیت‌هایشان را از این مرکز دریافت می‌دارند. 

از آغاز ورود متفقین در زمان رضاخان و با حضور سازمان‌های غیردولتی که از غرب با همه امکانات وارد شدند، کار آغاز شد و در ادامه با حضور آژانس‌های سازمان ملل ادامه یافت؛ از جمله این سازمان‌ها، آژانس رشد و توسعه بین‌المللی امریکا (u. s. Agency for international Development) مشهور به «U. S. AID» یا مؤسسه همکاری امریکایی است که هزینه تمامی طرح‌های کاهش جمعیت در کشورهای اسلامی را به عهده داشت. 

همچنین سازمان پت فایندر (path Finder) که در زمینه تنظیم خانواده و مددکاری اجتماعی در سال ۱۳۳۶ شمسی تأسیس شد، کتابی در مورد پیشتازان تنظیم خانواده با نام «پیشتازان جسور» در جهان منتشر کرد. 

این سازمان از تلاش‌های انجام گرفته برای جلوگیری از بارداری زنان و زوج‌ها در ۶۰ کشور جهان حمایت می‌کرد و همچنین اولین نمونه از خدمات‌رسانی بر پایه محلات و جوامع کوچک را به راه انداخت و وسایل جلوگیری از بارداری را تولید کرد و در دسترس زنان قرار داد که بعد از انقلاب وظیفه رابطین بهداشتی در این راستا بود. 

 سازمان‌های فعال در کاهش جمعیت از سازمان سیا دستور می‌گیرند

از سازمان‌های دیگری که در زمینه سیاست‌های جمعیتی (کنترل جمعیت) مشغول به فعالیت هستند، سازمان بهداشت جهانی است که وظیفه اختصاص اعتبار به برنامه‌های بهداشت مادران، کودکان و تنظیم خانواده را بر عهده دارد؛ همچنین صندوق جمعیت سازمان ملل متحد که به تحقیقات در زمینه‌های تنظیم خانواده و رشد جمعیت، تأمین وسایل پیشگیری از بارداری و وسایل پزشکی لازم و برگزاری کارگاه‌های آموزشی کمک می‌کند. 

سازمان تغذیه و کشاورزی بین‌المللی (فائو)، سازمان فرهنگی یونسکو، سازمان‌های مردم نهاد، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، تیم کمک به مواقع بحران، اداره کمک‌های خارجی در بحران، یونیسف (UNICEF) [که با وزارت بهداشت برای تأمین سلامت مادر و کودک، بهبود تغذیه و آموزش نیروی انسانی همکاری می‌کند]و بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول [که وظیفه ارائه کمک‌های بانکی در قالب وام در جهت اجرای این طرح را در مناطق روستایی بر عهده دارند]از دیگر سازمان‌های فعال در این زمینه هستند که همه این سازمان‌ها بر اساس اسناد پنتاگون مأموریت‌های خود را از سازمان سیا می‌گیرند. 

 انفعال داخلی در کنار برنامه‌های خارجی 

برژینسکی استراتژیست امریکایی می‌گوید: «لازم نیست به تأسیسات هسته‌ای ایران حمله کنید، چراکه تغییرات جمعیتی ایران علیه حکومت است و با کمی صبر خود مشکلات را حل می‌کند. این یعنی اینکه اگر جمعیت پیر شد خود محافظه کار می‌شود.».

اما فراتر از تلاش سازمان‌های جهانی برای کاهش جمعیت ایران، انفعال و بازی کردن بخشی از تصمیم گیران و نهادهای داخلی در این ماجراست. همین مسئله هم سبب شده تا امروز چالش‌های جمعیتی به گونه‌ای گریبانگیر ما شوند که به سادگی نتوان از این ماجرا بیرون آمد. در چنین شرایطی لازم است همانگونه که برای کاهش جمعیت همه امکانات و توانمان را به کار گرفتیم و در کنار کمک‌های هنگفت سازمان‌های جهانی بودجه‌های کلانی را در داخل کشور به بحث کاهش جمعیت اختصاص دادیم، این‌بار برای تغییر این معادله به سمت اصلاح ساختارهای جمعیتی قدم برداریم. در غیراین صورت فقط با توصیه نمی‌توان معضل جمعیت را حل کرد!

انتهای پیام