بتن ضد آب به نوعی از بتن گفته می شود که با طراحی و ترکیب موادی خاص و انجام فرآیندهایی خاص، در برابر نفوذ آب مقاومت بیشتری نشان می دهد.
عبارت بالا یک تعریف ساده اما کامل در مورد بتن ضد آب است. در ادامه مقاله توضیحات بیشتری را در مورد بتن ضد آب می دهیم تا در مورد این محصول اطلاعات بیشتری داشته باشیم.
روش ساخت بتن ضد آب
ابتدا در مورد دو روش ساخت بتن ضد آب توضیح می دهیم و سپس به نکات مهم هنگام ساخت بتن ضد آب اشاره می کنیم.
افزودنی های ضد آب به بتن
در این روش ساخت، موادی که خاصیت ضد آب دارند به مخلوط بتن اضافه می شوند تا مانع نفوذ آب و رطوبت شوند.
مواد افزودنی چندین مورد هستند که برخی از آن ها عبارتند از مواد هیدروفوبیک، پلیمرها و سیلیکات ها.
مواد افزودنی را معمولا در مرحله تولید مخلوط بتن یا طی مراحل مختلف بتن ریزی اضافه می کنند. البته برای مقدار و نوع مواد افزودنی ضد آب باید به شرایط محیطی مثل آب و هوا و شرایط ساختمان توجه کرد.
افزودن لایه های مخصوص و ضد آب
این روش برای بعد از مراحل بتن ریزی است. وقتی بتن ریزی تمام شد، لایه هایی از مواد ضد آب را روی سطح بتن می ریزند.
در اکثر موارد جنس این لایه ها از موادی مانند ممبران ضد آب، رزین های پلیمری و مواد سیلیکونی است.
با انجام این روش و افزودن لایه های ضد آب، لایه ای محافظ روی سطح بتن به وجود می آید که مانع نفوذ آب می شود.
نکات مهم برای ساخت بتن ضد آب
یکی از مهم ترین موارد، انتخاب جنس مواد است. جنس و کیفیت موادی که برای ضد آب بودن استفاده می شود، تاثیر بسیاری روی مقاومت و پایداری بتن می گذارد.
نکته بعدی این است که باید فرآیند مخلوط کردن و ترکیب کردن بتن با مواد و افزودنی های ضد آب کاملا با دقت و با تراکم مناسب انجام شود تا مواد به طور یکنواخت در بتن توزیع شوند.
مسلما در اینجور مواقع باید میکسر بتن خریداری و استفاده شود. میکسر بتن با چرخشی که ایجاد می کند، باعث می شود که بتن به خوبی با افزودنی ها مخلوط شود.
این چرخش توسط گیربکس میکسر بتن که به الکتروموتور محرک متصل است صورت می گیرد.
یکی از نکاتی که حتما باید در به کارگیری میکسر بتن در نظر گرفته شود گیربکس آن است. گیربکس میکسر بتن باید گشتاور مناسبی برای چرخش خود داشته باشد. یکی از بهترین گیربکس ها برای خرید و به کارگیری در میکسر بتن گیربکس های خورشیدی هستند که دارای راندمان بالا و انواع مختلفی با قیمت های متفاوت برای حالات نصب مختلف دارند.
مورد قابل توجه بعدی برای ساخت بتن ضد آب، زمان و شرایط بتن ریزی است. عملیات بتن ریزی باید به شکلی باشد که مانع از خشک شدن سریع بتن شود.
انواع بتن ضد آب
با توجه به این که روش های ساخت، نیازها و شرایط متفاوت است، بتن های ضد آب هم در انواع مختلفی تولید و ارائه می شوند.
بتن های ضد آب می توانند از لحاظ مواد تشکیل دهنده، عملکرد، کاربرد و برخی از ویژگی های دیگر متفاوت باشند و معمولا براساس نوع مواد افزودنی و ساختار دسته بندی می شوند، که به چند مورد از انواع بتن ضد آب اشاره می کنیم.
بتن هیدروفوبیک یاHydrophobic Concrete
در این نوع بتن از افزودنی های هیدروفوب یا آب گریز مانند سیلان ها و سیلوکسان ها برای کاهش نفوذپذیری بتن در برابر آب استفاده می شود
این افزودنی ها با سطح بتن ترکیب شده و باعث می شود نفوذ پذیری آب به بتن بسیار زیاد کاهش پیدا کند.
از بتن های هیدروفوبیک بیشتر در پروژه های بزرگی مثل سد ها، پل ها و تونل ها که باید در برابر نفوذ آب بسیار مقاوم باشند، استفاده می شود.
بتن پلیمری یاPolymer-Modified Concrete
برای تهیه این نوع بتن، باید به بتن های معمولی مواد پلیمری اضافه کرد تا خاصیت ضد آب بودن به دست بیاورند.
این افزودنی ها که شامل اپوکسی، پلی اورتان و پلی متیل متاکریلات هستند، ویژگی ضد آبی و افزایش مقاومت را به بتن می دهند.
معمولا کاربرد بتن پلیمری در پروژه های ترمیمی است همچنین در محیط هایی خاص مانند استخر هم استفاده می شوند.
بتن سیلیکاتی یاSilicate Concrete
در ساختار مواد این نوع بتن از مواد معدنی مانند سیلیس استفاده شده است و ویژگی آن، مقاومت شیمیایی و مقاومت در برابر نفوذ آب است.
بتن سیلیکاتی، بتن ضد آب رایجی نیست که در همه جا از آن استفاده شود. عمده کاربرد این مدل بتن در پروژه های ترمیمی و محیط های معدنی و شیمیایی است.
مزایای بتن ضد آب
استفاده از بتن ضد آب در پروژه های ساختمانی مزایای متعددی دارد که به برخی از آن ها اشاره می کنیم.
حفظ استحکام ساختار: بتن ضد آب از جریان آب و نفوذ رطوبت به ساختار جلوگیری می کند، که می تواند باعث استحکام و مقاومت مکانیکی بتن شود.
جلوگیری از تخریب ناشی از آب: قرار گرفتن بتن در برابر آب به صورت مداوم، می تواند به تخریب ساختارهای بتنی از جمله خوردگی اجزاء فولادی در داخل بتن منجر شود. بتن ضد آب این خطرات را کم می کند و مانع از تخریب ناشی از برخورد آب می شود.
افزایش مقاومت در برابر یخبندان: بتن ضد آب به دلیل کاهش نفوذ آب و حفظ مواد درونی، مقاومت در برابر یخبندان را افزایش می دهد و ساختار را در مقابل شرایط سرد محافظت می کند.
کنترل رطوبت: بتن ضد آب به عنوان یک عایق مؤثر علیه نفوذ رطوبت عمل می کند و می تواند کمک کند تا محیط داخلی ساختمان را در برابر مشکلات مرتبط با رطوبت نظیر خرابی دیوارها، سقف، و کف ها محافظت شود.
معایب بتن ضد آب
استفاده از بتن ضد آب با وجود این که نفوذ پذیری کمتری در مقایسه با بتن معمولی دارد و مزیت آن حساب می شود اما با چالش ها و معایبی همراه است که در ادامه به برخی از معایب استفاده از بتن ضد آب اشاره شده است.
قابلیت ترمیم محدود: در صورت وجود ترک یا خرابی در ساختار بتن ضد آب، قابلیت ترمیم آن ممکن است محدود باشد و برای ترمیم ترک ها و حفظ ضد آب بودن سطح باید اقدامات خاصی انجام شود.
هزینه بالاتر: تهیه بتن ضد آب معمولا هزینه بیشتری نسبت به بتن معمولی دارد. استفاده از مواد افزودنی ضد آب و فناوری های خاص برای تولید بتن ضد آب، باعث افزایش هزینه تولید آن می شود.
تراکم نسبی کمتر: بتن ضد آب ممکن است تراکم نسبی کمتری نسبت به بتن معمولی داشته باشد. این تراکم کمتر در سازه های باربر بتنی بسیار اهمیت دارد.