سایت های ماین اتریوم: حقیقت و جایگزین ها پس از The Merge | آیا ETH هنوز قابل استخراج است؟

به دنبال سایت های ماین اتریوم می گردید؟ باید بدانید که دیگر امکان استخراج مستقیم اتریوم (ETH) وجود ندارد. با پیاده سازی The Merge، اتریوم به مکانیزم گواه اثبات سهام (PoS) منتقل شد و دوران استخراج آن به پایان رسید. این تغییر بزرگی در اکوسیستم اتریوم بود که شیوه های کسب درآمد از آن را دگرگون ساخت.

سال ها بود که استخراج اتریوم، یکی از جذاب ترین و سودآورترین راه های مشارکت در دنیای ارزهای دیجیتال به شمار می رفت. بسیاری از علاقه مندان، با امید به کسب پاداش های ارزشمند، سرمایه های خود را صرف خرید سخت افزارهای قدرتمند و راه اندازی مزارع استخراج می کردند. این فرآیند، نه تنها به امنیت شبکه کمک می کرد، بلکه فرصتی برای کسب درآمد غیرفعال نیز فراهم می آورد. اما زمان، همیشه در حال تغییر است و دنیای پرشتاب بلاکچین نیز از این قاعده مستثنی نیست.

اکنون، با عبور اتریوم از یک نقطه عطف تاریخی، یعنی The Merge و تغییر الگوریتم اجماع از گواه اثبات کار (PoW) به گواه اثبات سهام (PoS)، مفهوم استخراج مستقیم این ارز دیجیتال کاملاً متحول شده است. این رویداد، که با هدف افزایش کارایی، کاهش مصرف انرژی و بهبود مقیاس پذیری انجام شد، عملاً به دوران ماینینگ اتریوم پایان داد. برای بسیاری از کسانی که به دنبال راه های جدید برای ورود به دنیای اتریوم و کسب دارایی از آن هستند، این تغییر نیازمند درک عمیق تر و یافتن مسیرهای جایگزین است.

در این مقاله، نگاهی جامع به این تحول خواهیم داشت. ابتدا به گذشته استخراج اتریوم می رویم، سپس جزئیات The Merge را بررسی می کنیم و در نهایت، مسیرهای جدید و معتبر برای کسب و افزایش دارایی اتریوم را معرفی خواهیم کرد. همچنین، به بررسی ادعاهای مربوط به سایت های ماین اتریوم رایگان می پردازیم و نشانه های کلاهبرداری را برای شما شفاف می کنیم تا با آگاهی کامل در این دنیای پرفراز و نشیب قدم بردارید.

نگاهی به گذشته: استخراج اتریوم (ETH) در دوران گواه اثبات کار (PoW)

استخراج اتریوم در دوران گواه اثبات کار (Proof of Work)، یکی از ستون های اصلی امنیت و عملکرد شبکه بود. این مکانیزم، که بیت کوین نیز از آن بهره می برد، بر پایه حل معادلات پیچیده ریاضی توسط کامپیوترها بنا شده بود. ماینرها، با اختصاص قدرت محاسباتی خود، وظیفه تأیید تراکنش ها و افزودن بلاک های جدید به بلاکچین را بر عهده داشتند.

فرآیند کار به این صورت بود که هر ماینر تلاش می کرد تا اولین کسی باشد که پاسخ صحیح معادله ریاضی مربوط به یک بلاک را پیدا کند. این رقابت شدید، نیازمند سخت افزارهای بسیار قدرتمند بود. ماینری که موفق به یافتن پاسخ می شد، بلاک را به بلاکچین اضافه می کرد و در ازای آن، پاداشی در قالب اتریوم تازه تولید شده به علاوه کارمزدهای تراکنش های موجود در آن بلاک، دریافت می کرد. این پاداش، انگیزه اصلی ماینرها برای مشارکت در شبکه بود.

سخت افزارهای مورد نیاز و هزینه ها

استخراج اتریوم در دوران PoW، عمدتاً با استفاده از کارت های گرافیک (GPU) قدرتمند انجام می شد. ماینرها معمولاً ده ها یا حتی صدها کارت گرافیک را در یک «ریگ ماینینگ» جمع آوری کرده و آن ها را به طور ۲۴ ساعته برای حل معادلات به کار می گرفتند. هزینه های راه اندازی چنین سیستمی شامل موارد زیر بود:

• خرید سخت افزار: کارت های گرافیک، مادربرد، پردازنده، حافظه رم و منبع تغذیه قوی.
• مصرف برق: ریگ های ماینینگ مصرف برق بسیار بالایی داشتند، که بخش عمده ای از هزینه های جاری را تشکیل می داد.
• خنک سازی: تولید گرمای زیاد توسط سخت افزارها، نیاز به سیستم های خنک کننده قوی را ایجاب می کرد.
• فضای فیزیکی و نگهداری: نیاز به فضایی با تهویه مناسب و دانش فنی برای نگهداری و تعمیر تجهیزات.

این هزینه ها و پیچیدگی ها، باعث شد که بسیاری از افراد به دنبال راه های ساده تر برای استخراج باشند.

معرفی انواع پلتفرم های سابق استخراج اتریوم

با توجه به دشواری و هزینه های بالای استخراج انفرادی، پلتفرم های مختلفی برای تسهیل این فرآیند به وجود آمدند:

استخرهای ماینینگ (Mining Pools)

استخرهای ماینینگ، گروه هایی از ماینرها بودند که قدرت محاسباتی خود را با یکدیگر به اشتراک می گذاشتند. با این کار، شانس یافتن بلاک و دریافت پاداش به طور قابل توجهی افزایش می یافت. پاداش های به دست آمده سپس بین اعضای استخر، متناسب با قدرت محاسباتی که هر یک مشارکت داده بودند، تقسیم می شد.
برخی از محبوب ترین استخرهای ماینینگ اتریوم در گذشته عبارت بودند از Ethermine، SparkPool و f2pool. Ethermine به عنوان یکی از بزرگترین استخرها، پس از The Merge فعالیت خود را در زمینه استخراج اتریوم متوقف کرد و به پشتیبانی از اتریوم کلاسیک (ETC) و سایر ارزهای PoW ادامه داد.

سایت های کلود ماینینگ (Cloud Mining Sites)

سایت های کلود ماینینگ به کاربران اجازه می دادند تا بدون خرید و نگهداری سخت افزار، قدرت محاسباتی (هش ریت) را از شرکت های میزبان اجاره کنند. این شرکت ها، مزارع ماینینگ بزرگی را اداره می کردند و کاربران می توانستند با پرداخت هزینه ای مشخص، بخشی از هش ریت آن ها را برای مدتی معین اجاره کنند. این روش، ظاهراً ساده و بدون دردسر به نظر می رسید، اما چالش های خاص خود را داشت:

• ریسک کلاهبرداری: بسیاری از سایت های کلود ماینینگ، در واقع پروژه های کلاهبرداری بودند که پس از جمع آوری سرمایه از کاربران، ناپدید می شدند.
• سودآوری پایین: حتی در پروژه های معتبر، کارمزدها و هزینه های نگهداری می توانست سودآوری را به شدت کاهش دهد.
• عدم کنترل: کاربران هیچ کنترلی بر سخت افزارهای خود نداشتند و به اعتماد به شرکت میزبان متکی بودند.

مزایا و معایب استخراج اتریوم در گذشته

تجربه استخراج اتریوم در دوران PoW، ترکیبی از فرصت ها و چالش ها بود:

مزایا:

• کسب درآمد غیرفعال: پس از راه اندازی اولیه، ماینرها می توانستند به طور مداوم اتریوم کسب کنند.
• مشارکت در امنیت شبکه: ماینرها نقش حیاتی در حفظ امنیت و اعتبار شبکه اتریوم ایفا می کردند.
• پتانسیل سود بالا: در دوره های رشد بازار و افزایش قیمت اتریوم، سودآوری ماینینگ می توانست بسیار جذاب باشد.

معایب:

• هزینه بالای تجهیزات: خرید کارت های گرافیک قدرتمند، سرمایه گذاری اولیه زیادی را طلب می کرد.
• مصرف بالای انرژی: نگرانی های زیست محیطی و هزینه های برق سرسام آور بود.
• گرمای زیاد و سر و صدا: مزارع ماینینگ، محیط های پر سر و صدا و بسیار گرمی بودند.
• پیچیدگی فنی: راه اندازی، نگهداری و عیب یابی ریگ های ماینینگ به دانش فنی نیاز داشت.
• کاهش سودآوری با افزایش سختی شبکه: با ورود ماینرهای بیشتر، سختی استخراج افزایش می یافت و سودآوری به ازای هر واحد قدرت محاسباتی کاهش می یافت.

این نقاط ضعف، به خصوص مصرف انرژی بالا، زمینه را برای یک تحول بزرگ در شبکه اتریوم فراهم کرد: The Merge.

The Merge: نقطه پایان استخراج اتریوم

«The Merge» یا «ادغام»، یک نقطه عطف تاریخی و بزرگترین ارتقاء در تاریخ شبکه اتریوم بود که به طور رسمی در ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۲ (۲۴ شهریور ۱۴۰۱) به وقوع پیوست. هدف اصلی این ارتقاء، تغییر مکانیزم اجماع شبکه اتریوم از گواه اثبات کار (Proof of Work – PoW) به گواه اثبات سهام (Proof of Stake – PoS) بود.

پیش از The Merge، اتریوم بر پایه PoW کار می کرد، همانند بیت کوین. در این سیستم، ماینرها با استفاده از سخت افزارهای قدرتمند (GPU) و مصرف مقادیر زیادی انرژی، تراکنش ها را تأیید کرده و بلاک های جدید را به بلاکچین اضافه می کردند. اما با The Merge، این سیستم به طور کامل کنار گذاشته شد و اتریوم وارد دوران جدیدی شد.

شرح کامل The Merge: هدف، زمان بندی و مراحل پیاده سازی

هدف اصلی از The Merge، حل مشکلات مقیاس پذیری، کاهش مصرف انرژی و افزایش امنیت شبکه اتریوم بود. تیم توسعه دهنده اتریوم سال ها برای این ارتقاء برنامه ریزی و کار کرده بودند. این فرآیند در چند مرحله پیاده سازی شد:

1. Beacon Chain: در دسامبر ۲۰۲۰، زنجیره بیکن (Beacon Chain) به عنوان یک بلاکچین مستقل بر پایه PoS راه اندازی شد. این زنجیره در ابتدا تراکنش های اصلی اتریوم را پردازش نمی کرد، بلکه فقط برای آزمایش و استقرار مکانیزم PoS و استیکینگ مورد استفاده قرار گرفت.
2. Shadow Forks: پیش از ادغام نهایی، چندین Shadow Fork یا فورک سایه ایجاد شد. این ها نسخه های آزمایشی بلاکچین اتریوم بودند که به توسعه دهندگان اجازه می دادند تا فرآیند ادغام را در محیطی واقعی، اما بدون تأثیر بر شبکه اصلی، آزمایش کنند.
3. The Merge نهایی: در نهایت، شبکه اصلی اتریوم که بر پایه PoW کار می کرد، با زنجیره بیکن که بر پایه PoS بود، ادغام شد. در واقع، بلاکچین PoW اتریوم به عنوان یک Shard (بخش) وارد زنجیره بیکن شد و از آن پس، وظیفه تأیید تراکنش ها به جای ماینرها، به اعتبارسنج ها (Validators) محول شد.

این ادغام، به معنای واقعی کلمه، تغییر قلب تپنده اتریوم بود و نیازمند هماهنگی بی سابقه ای در سطح جهانی بود.

معرفی مکانیزم گواه اثبات سهام (PoS) و تفاوت های اساسی آن با PoW

با The Merge، مکانیزم گواه اثبات سهام (PoS) به مکانیزم اجماع اصلی اتریوم تبدیل شد. در PoS، به جای رقابت سخت افزاری ماینرها، «اعتبارسنج ها» (Validators) با «قفل کردن» یا «استیک کردن» مقدار مشخصی اتریوم (حداقل 32 ETH) در شبکه، حق مشارکت در فرآیند تأیید تراکنش ها را به دست می آورند. این تفاوت های اساسی را در پی دارد:

• انرژی: PoS به مراتب انرژی کمتری مصرف می کند. برآوردها حاکی از کاهش بیش از ۹۹.۹۵ درصدی مصرف انرژی اتریوم پس از The Merge است.
• سرمایه اولیه: در PoW، سرمایه در سخت افزار و برق صرف می شد، در حالی که در PoS، سرمایه در قالب اتریوم قفل شده (استیک شده) است.
• امنیت: در PoS، امنیت شبکه با انگیزه اقتصادی اعتبارسنج ها تأمین می شود. اگر اعتبارسنجی اقدام مخربی انجام دهد، بخشی از اتریوم استیک شده او جریمه (Slashing) می شود.
• مشارکت: PoS به طور بالقوه می تواند مشارکت گسترده تری را از سوی کاربران امکان پذیر کند، زیرا نیاز به سخت افزار تخصصی را از بین می برد.

توضیح نقش اعتبارسنج ها (Validators) به جای ماینرها در PoS

در سیستم PoS، اعتبارسنج ها نقش حیاتی را ایفا می کنند. آن ها وظایف زیر را بر عهده دارند:

• تأیید تراکنش ها: اعتبارسنج ها تراکنش ها را بررسی و تأیید می کنند.
• ایجاد بلاک های جدید: اعتبارسنجی به طور تصادفی برای ایجاد بلاک جدید انتخاب می شود.
• پیشنهاد بلاک: بلاک پیشنهادی توسط سایر اعتبارسنج ها تأیید و سپس به بلاکچین اضافه می شود.

در ازای این فعالیت ها، اعتبارسنج ها پاداش هایی در قالب اتریوم (ETH) دریافت می کنند. این پاداش ها شامل ETH تازه تولید شده و بخشی از کارمزدهای شبکه است. نقش آن ها دیگر حل معادلات پیچیده نیست، بلکه قفل کردن دارایی و رفتار صادقانه در شبکه است.

تأثیر The Merge بر مصرف انرژی، امنیت و مقیاس پذیری اتریوم

The Merge تأثیرات عمیقی بر جنبه های مختلف اتریوم داشته است:

• مصرف انرژی: این بزرگترین و ملموس ترین تأثیر بود. اتریوم با PoS، یکی از سبزترین بلاکچین های بزرگ جهان شد و نگرانی های زیست محیطی مربوط به مصرف انرژی را به شدت کاهش داد.
• امنیت: با PoS، حمله به شبکه بسیار پرهزینه تر و دشوارتر می شود. برای حمله به شبکه، نیاز به کنترل بیش از دوسوم از کل اتریوم استیک شده است که سرمایه گذاری عظیمی را می طلبد و ریسک از دست دادن بخش زیادی از آن (Slashing) بسیار بالاست.
• مقیاس پذیری: اگرچه The Merge به طور مستقیم مقیاس پذیری را افزایش نداد، اما زیرساخت لازم برای ارتقاءهای آینده (مانند Sharding) را فراهم آورد که در نهایت منجر به افزایش قابل توجه ظرفیت پردازش تراکنش ها خواهد شد.

با The Merge، دوران استخراج اتریوم (ETH) به پایان رسید و عصر جدیدی برای این بلاکچین آغاز شد که بر پایه کارایی، پایداری و مشارکت مالی بنا شده است.

آیا هنوز می توان ارزهای مرتبط با اتریوم را استخراج کرد؟ (تفاوت ETH و ETC)

با توجه به تغییر مکانیزم اتریوم از گواه اثبات کار (PoW) به گواه اثبات سهام (PoS) از طریق The Merge، این سوال اساسی مطرح می شود که آیا هنوز امکان استخراج ارزهای مرتبط با اکوسیستم اتریوم وجود دارد؟ پاسخ به این سوال نیازمند درک تفاوت بین اتریوم (Ethereum – ETH) و اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic – ETC) است.

توضیح روشن تفاوت بین اتریوم (Ethereum – ETH) و اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic – ETC)

برای بسیاری، تفاوت بین ETH و ETC ممکن است گیج کننده باشد. این دو ارز ریشه در یک بلاکچین واحد دارند، اما مسیرهای متفاوتی را در پیش گرفته اند:

• اتریوم (ETH): این همان اتریومی است که امروزه به عنوان دومین ارز دیجیتال بزرگ شناخته می شود. در سال ۲۰۱۶، پس از یک حمله هک بزرگ به DAO (یک پروژه روی اتریوم)، جامعه اتریوم تصمیم گرفت که برای بازگرداندن وجوه سرقت شده، بلاکچین را «فورک» کند. اکثر جامعه از این فورک (که به اتریوم امروزی تبدیل شد) حمایت کردند و به مسیر توسعه ای خود ادامه دادند که نهایتاً به The Merge و PoS انجامید.
• اتریوم کلاسیک (ETC): بخش کوچکی از جامعه اتریوم با فورک سال ۲۰۱۶ مخالفت کردند. آن ها بر این باور بودند که «کد قانون است» و بلاکچین نباید برای برگرداندن تراکنش ها دستکاری شود. این گروه، بلاکچین اصلی و دست نخورده را با نام اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic – ETC) حفظ کردند. ETC همچنان به فلسفه اصلی خود پایبند بوده و از مکانیزم گواه اثبات کار (PoW) برای تأیید تراکنش ها استفاده می کند.

به بیان ساده تر، ETH نسخه جدید و PoS شده است، در حالی که ETC نسخه قدیمی و PoW شده است که به حیات خود ادامه می دهد.

اعلام اینکه اتریوم کلاسیک (ETC) همچنان قابل استخراج است

با توجه به اینکه اتریوم کلاسیک (ETC) به مکانیزم گواه اثبات کار (PoW) وفادار مانده است، خبر خوب برای ماینرها این است که استخراج اتریوم کلاسیک (ETC) همچنان امکان پذیر است. پس از The Merge در شبکه اصلی اتریوم (ETH)، بسیاری از ماینرهایی که تجهیزات GPU داشتند، به سمت استخراج ETC و سایر ارزهای PoW روی آوردند.

معرفی مختصر روش ها و پلتفرم های استخراج ETC

استخراج ETC تقریباً مشابه استخراج ETH در گذشته است. ماینرها می توانند از کارت های گرافیک (GPU) خود برای حل معادلات رمزنگاری و تأیید تراکنش ها در شبکه اتریوم کلاسیک استفاده کنند. پلتفرم ها و استخرهای ماینینگ مختلفی از استخراج ETC پشتیبانی می کنند. برخی از این موارد عبارتند از:

• استخرهای ماینینگ: بسیاری از استخرهایی که قبلاً ETH استخراج می کردند (مانند Ethermine، f2pool و 2Miners)، اکنون از ETC نیز پشتیبانی می کنند. ماینرها می توانند به این استخرها بپیوندند تا شانس خود را برای دریافت پاداش افزایش دهند.
• سخت افزار: کارت های گرافیک NVIDIA و AMD که قبلاً برای استخراج ETH استفاده می شدند، کاملاً برای استخراج ETC مناسب هستند.
• نرم افزار ماینینگ: نرم افزارهای محبوبی مانند T-Rex Miner، Gminer و Claymore Dual Miner (البته برخی از اینها ممکن است قدیمی شده باشند) همچنان برای استخراج ETC قابل استفاده اند.

نکات مهم برای کسانی که قصد استخراج ETC را دارند

اگر قصد ورود به دنیای استخراج اتریوم کلاسیک (ETC) را دارید، توجه به نکات زیر ضروری است:

1. سختی شبکه: با روی آوردن ماینرهای بیشتر به ETC پس از The Merge، سختی شبکه ETC به طور قابل توجهی افزایش یافته است. این بدان معناست که برای کسب همان مقدار پاداش، به قدرت محاسباتی بیشتری نیاز خواهید داشت.
2. سودآوری: سودآوری استخراج ETC به عوامل متعددی از جمله قیمت ETC، هزینه های برق، سختی شبکه و کارایی سخت افزار شما بستگی دارد. لازم است قبل از هر اقدامی، ماشین حساب های سودآوری (Profitability Calculators) را بررسی کنید.
3. ریسک ها: بازار ارزهای دیجیتال پرنوسان است و قیمت ETC می تواند به سرعت تغییر کند. همچنین، ریسک های مربوط به نگهداری سخت افزار، مصرف برق و مسائل فنی همچنان وجود دارد.
4. بررسی پلتفرم ها: هنگام انتخاب استخر یا پلتفرم ماینینگ، حتماً اعتبار و تاریخچه آن را بررسی کنید تا از کلاهبرداری های احتمالی در امان بمانید.

بنابراین، اگرچه دوران استخراج اتریوم (ETH) به پایان رسیده است، اما برای علاقه مندان به ماینینگ با GPU، اتریوم کلاسیک (ETC) هنوز یک گزینه قابل بررسی است، البته با در نظر گرفتن تمام جوانب و ریسک های آن.

جایگزین های معتبر برای کسب اتریوم در حال حاضر

با پایان یافتن استخراج اتریوم (ETH) پس از The Merge، دیگر نمی توانید از طریق فرآیندهای سنتی ماینینگ به کسب این ارز دیجیتال بپردازید. اما این به معنای پایان یافتن فرصت ها نیست. در حال حاضر، روش های معتبر و امنی برای کسب و افزایش دارایی اتریوم وجود دارد که هر یک مزایا و معایب خاص خود را دارند.

استیکینگ اتریوم (Ethereum Staking): روش اصلی کسب درآمد در PoS

استیکینگ، ستون فقرات مکانیزم گواه اثبات سهام (PoS) اتریوم است و روش اصلی برای کسب درآمد غیرفعال از این ارز دیجیتال محسوب می شود. در استیکینگ، به جای صرف قدرت محاسباتی و انرژی، شما با قفل کردن (استیک کردن) مقدار مشخصی از اتریوم خود در شبکه، به تأمین امنیت و اعتبارسنجی تراکنش ها کمک می کنید. در ازای این مشارکت، پاداش هایی در قالب اتریوم دریافت خواهید کرد.

مفهوم استیکینگ و پاداش های آن

وقتی اتریوم خود را استیک می کنید، در واقع به عنوان یک «اعتبارسنج» (Validator) در شبکه عمل می کنید (یا به عنوان بخشی از یک استخر استیکینگ). اعتبارسنج ها وظیفه دارند بلاک های جدید را پیشنهاد دهند و تراکنش های سایر اعتبارسنج ها را تأیید کنند. این فرآیند به حفظ یکپارچگی بلاکچین کمک می کند. پاداش ها معمولاً بر اساس مقدار ETH استیک شده و نرخ سالانه پاداش (APR) شبکه تعیین می شوند. این پاداش ها به صورت ETH به حساب شما واریز می شوند و می توانند به مرور زمان بر روی سرمایه اولیه شما افزایش یابند.

انواع استیکینگ اتریوم

برای مشارکت در استیکینگ اتریوم، روش های مختلفی وجود دارد که هر فرد با توجه به میزان سرمایه، دانش فنی و تحمل ریسک خود می تواند یکی را انتخاب کند:

استیکینگ انفرادی (Solo Staking)

این روش به معنای راه اندازی و نگهداری یک گره اعتبارسنجی (Validator Node) توسط خود شماست. برای این کار، نیاز به حداقل ۳۲ ETH و دانش فنی نسبتاً بالایی برای راه اندازی و نگهداری سرور دارید. مزیت اصلی این روش، کنترل کامل بر دارایی ها و دریافت تمام پاداش هاست، اما معایب آن شامل سرمایه اولیه بالا، پیچیدگی فنی و ریسک هایی مانند جریمه (Slashing) در صورت عدم عملکرد صحیح نود است.

استیکینگ با استخرهای استیکینگ (Liquid Staking Pools)

استخرهای استیکینگ (Liquid Staking Pools) راه حلی محبوب برای کسانی هستند که سرمایه کافی برای استیکینگ انفرادی ندارند یا ترجیح می دهند درگیر مسائل فنی نشوند. در این روش، شما هر مقدار اتریوم را که دارید (حتی کمتر از 32 ETH) به یک استخر استیکینگ واریز می کنید. استخر، وجوه چندین کاربر را جمع آوری کرده و یک گره اعتبارسنجی را راه اندازی می کند.

نمونه های برجسته این استخرها عبارتند از Lido Finance و Rocket Pool. مزیت اصلی این روش، نیاز به سرمایه اولیه کمتر و سادگی آن است. همچنین، بسیاری از این پلتفرم ها توکن های نقدشونده (Liquid Staking Tokens – LSTs) مانند stETH (در Lido) یا rETH (در Rocket Pool) به شما می دهند که نماینده اتریوم استیک شده شماست و می توانید از آن ها در پروتکل های دیفای (DeFi) استفاده کنید و نقدشوندگی خود را حفظ نمایید. البته، این روش شامل کارمزدهای استخر و ریسک های مربوط به قراردادهای هوشمند استخر است.

استیکینگ از طریق صرافی های متمرکز (CEX Staking)

صرافی های متمرکز بزرگ مانند Binance، Kraken و Coinbase نیز خدمات استیکینگ اتریوم را ارائه می دهند. این ساده ترین و در دسترس ترین راه برای اکثر کاربران است. شما می توانید با حداقل مبلغی (که از سوی صرافی تعیین می شود و معمولاً بسیار کمتر از 32 ETH است) اتریوم خود را در صرافی استیک کنید. صرافی تمام پیچیدگی های فنی را مدیریت می کند و شما درصدی از پاداش ها را دریافت می کنید (البته پس از کسر کارمزد صرافی).

مزایای این روش، سادگی و عدم نیاز به دانش فنی است. با این حال، ریسک اصلی، نگهداری دارایی ها در صرافی است (عدم کنترل بر کلیدهای خصوصی). همچنین، کارمزدهای صرافی ممکن است کمی بالاتر باشد.

در جدول زیر، مقایسه ای بین انواع استیکینگ اتریوم ارائه شده است:

نوع استیکینگ	حداقل مبلغ (ETH)	ریسک	پیچیدگی فنی	نقدشوندگی
استیکینگ انفرادی	32 ETH	بالا (Slashing)	بالا	پایین (ETH قفل می شود)
استخر استیکینگ (Liquid Staking)	هر مقدار	متوسط (ریسک قرارداد هوشمند)	پایین	بالا (با توکن های LST)
صرافی متمرکز	پایین (متغیر)	متوسط (ریسک صرافی)	بسیار پایین	متوسط (قابلیت برداشت)

خرید و ترید اتریوم

ساده ترین و مستقیم ترین راه برای به دست آوردن اتریوم، خرید آن از طریق صرافی های ارز دیجیتال است. این روش برای هر کسی که به دنبال نگهداری یا معامله اتریوم است، ایده آل است. شما می توانید با استفاده از پول فیات (ریال یا دلار) یا سایر ارزهای دیجیتال، اتریوم خریداری کنید. صرافی های معتبر داخلی و خارجی بسیاری این امکان را فراهم می کنند.

برای کاربران ایرانی، به دلیل محدودیت های بین المللی، استفاده از صرافی های داخلی معتبر مانند نوبیتکس، والکس و یا رمزینکس رایج تر است. برخی کاربران نیز از صرافی های خارجی که احراز هویت سخت گیرانه ای ندارند (با رعایت نکات امنیتی و ریسک ها) استفاده می کنند.

روش های غیرمستقیم و پلتفرم های کسب اتریوم (با احتیاط فراوان)

در کنار استیکینگ و خرید مستقیم، برخی روش های دیگر برای کسب مقادیر اندک اتریوم یا توکن های مرتبط وجود دارد که باید با احتیاط فراوان به آن ها نگریست:

بازی های Play-to-Earn (P2E)

این بازی ها به کاربران اجازه می دهند تا با انجام بازی و مشارکت در اکوسیستم آن ها، توکن های ارزشمند یا NFT کسب کنند. برخی از این بازی ها بر بستر اتریوم ساخته شده اند و می توانند فرصت هایی برای کسب اتریوم یا توکن های مرتبط فراهم آورند. البته، سودآوری در این بازی ها اغلب به زمان و مهارت زیادی نیاز دارد و سرمایه گذاری اولیه نیز ممکن است لازم باشد.

فاسِت های اتریوم (Ethereum Faucets)

فاسِت ها وب سایت ها یا اپلیکیشن هایی هستند که مقادیر بسیار ناچیزی از اتریوم را به کاربران خود در ازای انجام وظایف ساده ای مانند تماشای تبلیغات، حل کپچا یا انجام بازی های کوچک، پاداش می دهند. سودآوری از طریق فاسِت ها بسیار ناچیز است و اغلب به اتلاف وقت می انجامد. آن ها بیشتر برای آشنایی با فرایند دریافت ارز دیجیتال مناسب هستند تا کسب درآمد واقعی.

ایردراپ ها (Airdrops)

ایردراپ ها رویدادهایی هستند که در آن ها پروژه های جدید یا موجود، مقادیر مشخصی از توکن های خود را به صورت رایگان به کیف پول کاربران واجد شرایط ارسال می کنند. این کار معمولاً به منظور افزایش آگاهی از پروژه یا پاداش به کاربران وفادار انجام می شود. برای شرکت در ایردراپ ها، ممکن است نیاز به انجام وظایف ساده ای مانند دنبال کردن شبکه های اجتماعی پروژه، عضویت در کانال های تلگرامی یا داشتن مقدار مشخصی از یک ارز دیجیتال خاص در کیف پول خود داشته باشید. ایردراپ ها می توانند فرصت هایی برای کسب توکن های جدید فراهم کنند، اما باید مراقب ایردراپ های کلاهبرداری باشید.

ربات های تلگرامی ادعایی برای کسب اتریوم

با قاطعیت می توان گفت که بسیاری از ربات های تلگرامی که ادعای کسب اتریوم رایگان یا استخراج ابری اتریوم را دارند، کلاهبرداری هستند. این ربات ها معمولاً با وعده های سود غیرواقعی، کاربران را ترغیب به واریز سرمایه اولیه می کنند و پس از جمع آوری پول، ناپدید می شوند. توصیه اکید می شود از این گونه ربات ها به طور جدی دوری کنید و به هیچ عنوان اطلاعات شخصی یا سرمایه خود را به آن ها نسپارید. هیچ راه میانبری برای کسب اتریوم با سودهای نجومی و تضمینی وجود ندارد.

واقعیت سنجی: ادعاهای سایت های ماین اتریوم رایگان

در فضای ارزهای دیجیتال، عبارت رایگان همیشه باید با سوءظن نگریسته شود. به ویژه پس از The Merge که استخراج مستقیم اتریوم (ETH) را به پایان رساند، هرگونه ادعایی مبنی بر سایت های ماین اتریوم رایگان یا استخراج ابری اتریوم رایگان باید به شدت مورد تردید قرار گیرد. واقعیت این است که هیچ شرکت معتبری منابع ارزشمند خود را برای ارائه خدمات استخراج رایگان (با بازدهی واقعی) اختصاص نمی دهد.

در دنیای ارزهای دیجیتال، هر آنچه که بیش از حد خوب به نظر می رسد، معمولاً حقیقت ندارد. ادعای استخراج رایگان یا سود تضمینی بالا پس از The Merge برای ETH، تقریباً همیشه نشانه ای از کلاهبرداری است.

ماهیت بلاکچین و اقتصاد رمزنگاری بر پایه انگیزه های مالی و محاسبات دقیق بنا شده است. تأیید تراکنش ها، چه از طریق گواه اثبات کار و چه گواه اثبات سهام، نیازمند هزینه (انرژی یا سرمایه قفل شده) است. بنابراین، وعده کسب رایگان اتریوم، به خصوص پس از تغییر الگوریتم، منطقی به نظر نمی رسد.

نشانه های بارز سایت های کلاهبرداری

برای محافظت از خود در برابر کلاهبرداری های احتمالی، شناخت نشانه های هشداردهنده بسیار مهم است. سایت های کلاهبرداری معمولاً دارای ویژگی های زیر هستند:

• وعده های سود غیرواقعی و بسیار بالا: آن ها با ارائه ارقامی وسوسه انگیز که بسیار بالاتر از نرخ بازدهی واقعی بازار است، کاربران را فریب می دهند. به سودهای ۲۰، ۵۰ یا حتی ۱۰۰ درصدی در بازه های زمانی کوتاه، اعتماد نکنید.
• عدم شفافیت در مورد تیم، مکان و فناوری: یک پروژه معتبر، اطلاعات کاملی درباره تیم توسعه دهنده، مکان ثبت شرکت و جزئیات فناوری مورد استفاده خود ارائه می دهد. کلاهبرداران معمولاً هویت خود را پنهان می کنند یا اطلاعات جعلی می دهند.
• درخواست سرمایه گذاری اولیه با وعده بازدهی نجومی: این یکی از رایج ترین تاکتیک هاست. آن ها از شما می خواهند مبلغی را واریز کنید تا سودهای کلان دریافت کنید، اما هرگز به وعده های خود عمل نمی کنند.
• عدم امکان برداشت سرمایه یا سود: پس از واریز پول، ممکن است متوجه شوید که قادر به برداشت سرمایه یا سودهای به اصطلاح کسب شده خود نیستید. آن ها بهانه های مختلفی مانند نیاز به واریز بیشتر یا مشکلات فنی را مطرح می کنند.
• طراحی ضعیف وب سایت یا نقص های گرامری/املایی: بسیاری از سایت های کلاهبرداری، وب سایت هایی با طراحی آماتور، پر از اشتباهات گرامری و املایی دارند که نشان دهنده عدم حرفه ای بودن آن هاست.
• فشار برای جذب کاربران جدید (سیستم های هرمی): برخی از این سایت ها بر پایه مدل پونزی یا هرمی کار می کنند، به این صورت که با جذب کاربران جدید و واریز پول آن ها، سود کاربران قدیمی را پرداخت می کنند تا زمانی که سیستم فرو بپاشد.

روش های بررسی اعتبار سایت ها

برای تشخیص اعتبار یک سایت یا پلتفرم، انجام تحقیقات جامع (DYOR – Do Your Own Research) ضروری است:

• بررسی در سایت های ارزیابی: وب سایت هایی مانند TrustPilot، ScamAdvisor و FoxyRating می توانند نظرات کاربران و امتیازهای اعتباری را نمایش دهند. البته، همیشه به این نظرات ۱۰۰% اعتماد نکنید، زیرا ممکن است برخی از آن ها جعلی باشند.
• جستجوی نظرات کاربران در فروم ها و شبکه های اجتماعی: در انجمن های تخصصی کریپتو مانند Reddit یا گروه های تلگرامی و توییتر، نام سایت را جستجو کنید و نظرات و تجربیات واقعی کاربران را بخوانید.
• بررسی سابقه و تیم پروژه: آیا پروژه سابقه طولانی و شفافی دارد؟ آیا تیم آن شناخته شده و معتبر است؟ آیا آن ها فعالیت عمومی و به روزرسانی های منظم دارند؟
• بررسی وایت پیپر و مستندات فنی: یک پروژه معتبر، وایت پیپر (Whitepaper) جامع و مستندات فنی روشن و قابل فهمی دارد.
• مراقب وعده های رایگان یا سود تضمینی باشید: این ها از بزرگترین پرچم های قرمز هستند. در دنیای کریپتو، هیچ سود تضمینی وجود ندارد و رایگان بودن معمولاً به معنای طعمه برای کلاهبرداری است.

همیشه به یاد داشته باشید که مسئولیت حفاظت از سرمایه شما بر عهده خودتان است. با آگاهی و احتیاط، می توانید از افتادن در دام کلاهبرداران جلوگیری کنید.

نکات امنیتی و توصیه های مهم

دنیای ارزهای دیجیتال، با تمام جذابیت هایش، مملو از ریسک ها و چالش هاست. برای اینکه بتوانید با اطمینان خاطر در این فضا فعالیت کنید و از سرمایه های خود محافظت نمایید، رعایت نکات امنیتی و توصیه های مهم زیر ضروری است. حتی باتجربه ترین فعالان این حوزه نیز همواره باید هوشیار باشند.

همواره تحقیق خودتان را انجام دهید (DYOR)

این عبارت، یکی از مهم ترین اصول در دنیای کریپتو است. به هیچ عنوان به توصیه ها یا ادعاهای بدون پشتوانه اعتماد نکنید. قبل از هرگونه سرمایه گذاری یا استفاده از هر پلتفرمی، خودتان تحقیقات کامل و جامعی انجام دهید. وایت پیپر پروژه را بخوانید، تیم توسعه دهنده را بررسی کنید، نقشه راه پروژه را ارزیابی کنید و نظرات مستقل کاربران را در منابع مختلف جویا شوید. دانش شما، بهترین سپر محافظ شماست.

استفاده از کیف پول های امن و معتبر

نگهداری دارایی ها در کیف پول های امن، از اصول اولیه امنیت است. از کیف پول هایی استفاده کنید که سابقه درخشانی در امنیت دارند و توسط جامعه کریپتو مورد تأیید هستند:

• کیف پول های سخت افزاری (Hardware Wallets): مانند Ledger و Trezor، امن ترین گزینه برای نگهداری بلندمدت دارایی ها هستند، زیرا کلیدهای خصوصی شما را به صورت آفلاین ذخیره می کنند.
• کیف پول های نرم افزاری (Software Wallets): مانند MetaMask، Trust Wallet و Exodus. این کیف پول ها راحت تر در دسترس هستند، اما از آنجایی که به اینترنت متصل اند، ریسک بیشتری نسبت به کیف پول های سخت افزاری دارند. حتماً از منابع رسمی آن ها را دانلود کنید.
• کیف پول های کاغذی (Paper Wallets): یک روش قدیمی تر و ساده تر برای نگهداری آفلاین کلیدهای خصوصی است، اما باید در نگهداری فیزیکی کاغذ بسیار دقت کرد.

هرگز تمام دارایی خود را در صرافی ها نگهداری نکنید، زیرا صرافی ها هدف اصلی حملات سایبری هستند.

هرگز اطلاعات خصوصی یا Seed Phrase خود را به اشتراک نگذارید

عبارت بازیابی (Seed Phrase یا Recovery Phrase) و کلیدهای خصوصی، کلید دسترسی به دارایی های شما هستند. هرگز، تحت هیچ شرایطی، این اطلاعات را با کسی به اشتراک نگذارید. هیچ وب سایت یا سرویس معتبری از شما این اطلاعات را درخواست نمی کند. در صورت افشای آن ها، دارایی شما فوراً در معرض سرقت قرار می گیرد.

سرمایه گذاری تنها با پولی که توانایی از دست دادنش را دارید

بازار ارزهای دیجیتال بسیار پرنوسان است و قیمت ها می توانند در مدت زمان کوتاهی به شدت تغییر کنند. بنابراین، فقط با پولی سرمایه گذاری کنید که از دست دادن آن تأثیری بر زندگی شما نخواهد داشت. هرگز برای ورود به بازار کریپتو، قرض نگیرید یا دارایی های ضروری خود را نفروشید.

مراقب فیشینگ و حملات مهندسی اجتماعی باشید

کلاهبرداران از روش های مختلفی برای فریب دادن کاربران استفاده می کنند. مراقب ایمیل ها، پیامک ها یا وب سایت های جعلی باشید که شبیه به پلتفرم های معتبر طراحی شده اند. همیشه آدرس وب سایت را به دقت بررسی کنید. به پیام هایی که وعده های جذاب می دهند یا شما را به عجله برای انجام کاری ترغیب می کنند، با شک و تردید نگاه کنید.

با رعایت این نکات، می توانید تجربه امن تر و موفق تری در دنیای هیجان انگیز ارزهای دیجیتال داشته باشید و با اطمینان بیشتری مسیر خود را در اکوسیستم اتریوم ادامه دهید.

سوالات متداول

آیا واقعاً استخراج اتریوم (ETH) تمام شده است؟

بله، با پیاده سازی The Merge در سپتامبر ۲۰۲۲، شبکه اتریوم (ETH) به طور کامل از مکانیزم گواه اثبات کار (PoW) به گواه اثبات سهام (PoS) منتقل شد. این تغییر به معنای پایان یافتن فرآیند استخراج ETH است و دیگر نمی توان آن را با استفاده از کارت های گرافیک یا سخت افزارهای ماینینگ استخراج کرد. اکنون اعتبارسنج ها با استیک کردن اتریوم، وظیفه تأیید تراکنش ها و افزودن بلاک ها را بر عهده دارند.

بهترین راه برای کسب اتریوم در حال حاضر چیست؟

بهترین و معتبرترین راه ها برای کسب اتریوم در حال حاضر عبارتند از:

• استیکینگ اتریوم: از طریق استیکینگ انفرادی (با ۳۲ ETH)، استخرهای استیکینگ (Liquid Staking Pools مانند Lido) یا صرافی های متمرکز (مانند Binance).
• خرید و ترید اتریوم: از طریق صرافی های معتبر ارز دیجیتال.

آیا سایت های استخراج ابری اتریوم معتبر وجود دارند؟

خیر، پس از The Merge، هیچ سایت استخراج ابری معتبری برای استخراج مستقیم اتریوم (ETH) وجود ندارد. هرگونه ادعایی در این زمینه به احتمال زیاد کلاهبرداری است. پیش از The Merge نیز، بسیاری از پلتفرم های کلود ماینینگ با ریسک کلاهبرداری بالا همراه بودند.

تفاوت استیکینگ و ماینینگ چیست؟

ماینینگ (Mining) در مکانیزم گواه اثبات کار (PoW)، به معنای استفاده از قدرت محاسباتی سخت افزار (مانند GPU) برای حل معادلات رمزنگاری و تأیید تراکنش هاست. این فرآیند انرژی بر است و به پاداش ختم می شود.
استیکینگ (Staking) در مکانیزم گواه اثبات سهام (PoS)، به معنای قفل کردن مقدار مشخصی از ارز دیجیتال (مانند ETH) در شبکه به عنوان وثیقه برای تأیید تراکنش هاست. این فرآیند انرژی کمی مصرف می کند و در ازای مشارکت در امنیت شبکه، پاداش دریافت می شود.

آیا می توانم با تلفن همراه اتریوم استخراج کنم؟

خیر، هرگز امکان استخراج واقعی اتریوم (ETH) با تلفن همراه وجود نداشته و اکنون نیز با تغییر به PoS، این موضوع کاملاً منتفی است. هرگونه اپلیکیشن یا سایتی که ادعای استخراج اتریوم با تلفن همراه را دارد، به احتمال زیاد کلاهبرداری یا یک فعالیت بی فایده و سودجو است.

کدام ارزهای دیجیتال هنوز قابل استخراج هستند؟

بسیاری از ارزهای دیجیتال هنوز بر پایه مکانیزم گواه اثبات کار (PoW) کار می کنند و قابل استخراج هستند. برخی از اینها شامل بیت کوین (BTC)، اتریوم کلاسیک (ETC)، لایت کوین (LTC)، دوج کوین (DOGE)، مونرو (XMR) و زی کش (ZEC) هستند. اما هر یک از این ارزها نیازمند سخت افزار، انرژی و محاسبات سودآوری متفاوتی هستند.

اتریوم کلاسیک (ETC) چیست و آیا می توان آن را استخراج کرد؟

اتریوم کلاسیک (ETC) نسخه اصلی و بدون تغییر بلاکچین اتریوم است که پس از فورک سال ۲۰۱۶ ایجاد شد و به مکانیزم گواه اثبات کار (PoW) وفادار مانده است. بله، اتریوم کلاسیک (ETC) همچنان قابل استخراج است و بسیاری از ماینرها پس از The Merge اتریوم، به استخراج ETC روی آوردند. البته، سودآوری و سختی استخراج آن نیز باید مورد بررسی قرار گیرد.

جمع بندی: آینده اتریوم و راه های مشارکت

تغییر اتریوم به گواه اثبات سهام (PoS) از طریق The Merge، فصلی جدید در تاریخ این ارز دیجیتال گشوده است. دوران پرشور استخراج اتریوم (ETH) به پایان رسیده، اما این پایان راه برای علاقه مندان به اکوسیستم اتریوم نیست. این تحول، مسیری را برای آینده ای پایدارتر، امن تر و مقیاس پذیرتر هموار کرده است.

همانطور که در این مقاله مشاهده کردیم، دیگر جستجو برای سایت های ماین اتریوم بی معناست. در عوض، روش های جدید و کارآمدی مانند استیکینگ اتریوم، خرید و ترید مستقیم، و حتی مشارکت در بازی های بلاکچینی و ایردراپ ها، فرصت هایی برای کسب و افزایش دارایی های اتریوم فراهم آورده اند. استیکینگ، به عنوان روش اصلی کسب درآمد در این عصر جدید، به کاربران امکان می دهد تا با قفل کردن دارایی های خود، به امنیت شبکه کمک کرده و پاداش دریافت کنند.

یادآوری این نکته ضروری است که در دنیای پرفراز و نشیب ارزهای دیجیتال، آگاهی و هوشیاری حرف اول را می زند. ادعاهای وسوسه انگیز مبنی بر کسب اتریوم رایگان یا سودهای تضمینی بالا پس از The Merge، تقریباً همیشه نشانه ای از کلاهبرداری است. با شناخت نشانه های هشداردهنده و انجام تحقیقات جامع (DYOR)، می توانید از سرمایه های خود محافظت کرده و از افتادن در دام سودجویان جلوگیری کنید.

آینده اتریوم روشن تر و کارآمدتر از همیشه به نظر می رسد. با درک صحیح این تغییرات و انتخاب روش های معتبر برای مشارکت، می توانید با اطمینان بیشتری در این اکوسیستم پیشرو قدم بردارید و از فرصت هایی که فراهم می آورد، بهره مند شوید. به یاد داشته باشید، دانش و احتیاط، بهترین ابزارهای شما در این سفر هستند.