بیمه های اتکایی در هنگام وقوع حوادث بزرگ به کمک شرکت های بیمه ای می آیند و در نهایت شرکت های بیمه اتکایی در مقابل دریافت قسمتی از حق بیمه های شرکت های بیمه متعهد می شوند بخشی از خسارت های احتمالی مربوط به بیمه نامه یا بیمه نامه های صادره توسط شرکت بیمه طرف قرارداد اصلی را جبران کنند.
به گزارش مجله ایرانی شاید زمانی که یک حادثه رخ می دهد اولین چیری که به ذهن افراد می رسد نحوه پوشش بیمه ای برای جبران خسارات است. معمولا طرح قرارداد بیمه ای یک بیمه نامه یک شرکت بیمه ای است و شاید اولین موضوعی که در زمان حوادث بزرگ در رابطه با بیمه مطرح شود این است که شرکت بیمه ای طرف قرار داد مکلف است همه خسارات را پرداخت کند و پرداخت این خسارات هزینه بالایی را بر دوش شرکت بیمه ای تحمیل کند.
حال بیایید تصور کنیم که اگر پرداخت خسارات در مقیاس بالایی باشد جبران خسارات پرداختی برای شرکت بیمه گر بسیار بالا خواهد بود که ممکن است کفایت سرمایه شرکت بیمه گر را با چالش روبرو کند. اما شرکت ها و قوانین بیمه ای راه حل خود برای این شرایط در نظر گرفته اند که راهکار آن برای کاهش ریسک از طریق بیمه اتکایی است.
بیمه اتکایی به پوشش بیمه ای گفته می شود که مطابق آن شرکت های بیمه می توانند به وسیله آن یکدیگر را در برابر خسارت های بزرگ حمایت کنند و قراردادی است که بر حسب آن یک شرکت بیمه ای به عنوان واگذارنده سهام یا قسمتی از تعهدات بیمه ای خود را در برابر پرداخت بخشی از حق بیمه دریافتی به بیمه گر اتکایی یا پذیرنده واگذار می کند که در حقیقت به آن توزیع ریسک گفته می شود.
بنابراین بیمه گر اتکایی حمایت کننده بیمه گرِ (واگذارکننده) در برابر خسارت های سنگین مالی است که ممکن است در نتیجه وقوع خسارت های بزرگ یا زیان های متعدد در ابعاد کوچک و متوسط در یک زمان محدود ایجاد شوند.
این در حالی است که در برخی کشورها شرکت های بیمه ای حتی بیمه های اتکایی خود را با شرکت های بیمه ای در کشورهای دیگر انجام می دهند که به آن انتقال ریسک احتمالی به نقاط دیگر جهان و توزیع جهانی ریسک بیمه ای گفته می شود و معمولا قوانین اجرایی و حرفه ای بیمه در همه جای دنیا یکسان است تا تمامی شرکت های بیمه بتوانند با یکدیگر زبان مشترک داشته و حمایت بیمه ای را یکسان و هماهنگ سازند.
این بیمه نامه ها (اتکایی) با توجه به اینکه در طرح های مختلف ارائه می شود می تواند مزیت های بسیاری داشته باشد و هنگام حادثه به کمک شرکت های بیمه ای آمده و در نهایت شرکت های بیمه اتکایی در مقابل دریافت قسمتی از حق بیمه های شرکت های بیمه مستقیم متعهد می شوند بخشی از خسارت های احتمالی مربوط به بیمه نامه یا بیمه نامه های صادره توسط شرکت بیمه طرف قرارداد را جبران کند.
گفتنی است؛ در آنلاین ماه سال ۱۳۹۱ شورای عالی بیمه در اجرای ماده ۷۲ قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری آیین نامه نحوه واگذاری بیمه های اتکایی اجباری و میزان کارمزد و مشارکت در سود آن را مشتمل بر ۲۰ ماده و ۱۱ تبصره وضع کرد که به آیین نامه شماره ۷۶ معروف است که جزئیات آن در ذیل آمده است.
انتهای پیام