امام سجاد(ع) خط امامت و مبانی فکری شیعه را احیا کرد – خبرگزاری آنلاین | اخبار ایران و جهان
به گزارش خبرنگار آنلاین، سید عبدالهادی رکنی حسینی پنج شنبه شب با تسلیت شهادت امام سجاد (ع) اظهار داشت: استمرار حادثه کربلا مدیون و مرهون خطبه‌ها، روشنگری‌ها و زحمات امام سجاد (ع) و حضرت زینب (س) است.
امام جمعه گناوه افزود: در حادثه کربلا برای آنکه نسل امامت استمرار پیدا کند، مصلحت الهی بر این تعلق می‌گیرد که امام سجاد (ع) در شب عاشور بیمار شود تا در روز عاشورا کشته نشود و نسل امامت به این گونه ادامه یابد.
وی گفت: حیات طیبه ائمه اطهار (ع) ۲۵۰ سال از ارتحال پیامبر (ص) تا تولد منجی عالم بشریت (عج) است که در این سال‌ها نقش امام سجاد (ع) در حادثه کربلا و در حرکت تاکتیکی و راهبری تشیع و استمرار حرکت عاشورا و خون امام حسین (ع) باید در تاریخ تحلیل شود.
امام جمعه گناوه یادآور شد: با نگاهی به زندگی و دوران امامت امام سجاد (ع)، از آغاز امامت آن حضرت تا زمان شهادت ایشان می‌بینیم که دوران بسیار سخت و تاریک و ظلمانی بوده است.
وی با اشاره به خطبه‌های مؤثر امام سجاد (ع) و حضرت زینب (س) پس از واقعه کربلا ادامه داد: وظیفه امام سجاد (ع) از عصر روز عاشورا آغاز می‌شود و در کوفه و شام همراه حضرت زینب (س) خطبه می‌خوانند و روشنگری می‌کنند.
وی گفت: در دوران امام سجاد (ع) مردم از اهل بیت (ع) و امام و ولایت فاصله گرفته و جدا شده بودند و عصر خفقان بسیار بود.
حجت الاسلام رکنی حسینی یادآور شد: استمرار خط ولایت، امامت و خرافه زدایی و تداوم خط عاشورا امروز به دلیل تلاش‌های امام زین‌العابدین علیه‌السلام است.
وی گفت: استمرار خط امامت، ولایت و نبوت اولین کاری که امام سجاد با دعاها و سخنان خود انجام داد.
وی ادامه داد: اسلام با برده داری مخالف است لذا از کارهای امام سجاد (ع) خریداری برده‌ها، کنیزان و غلامان و آزاد کردن و حمایت مالی آنها و آشنا کردن آنها با معارف دینی و معنوی و اهل بیت (ع) بود.
امام جمعه گناوه با بیان اینکه از دیگر اقدامات امام سجاد (ع) انفاق در راه خدا و گریه کردن ایشان بود، یادآور شد: امام زین‌العابدین علیه‌السلام، خط امامت، مبانی فکری شیعه و قیام و اهداف امام حسین (ع) را با فعالیت‌ها و اقدامات خود احیا کرد و نقش ایشان احیا معارف دین اسلام، خرافه زدایی و استمرار نهضت کربلای امام حسین (ع) بود.
حجت الاسلام رکنی حسینی بیان کرد: نقش امام سجاد (ع) در تاریخ کمتر پرداخته شده است و باید به آن پرداخته شود.