هزینه تمبر باطل کردن مهریه: مبلغ دقیق و نحوه محاسبه در ۱۴۰۳

وقتی صحبت از مهریه و مسائل حقوقی پیرامون آن به میان می آید، پرسش ها و ابهامات زیادی در ذهن افراد شکل می گیرد. یکی از اصطلاحاتی که گاهی به اشتباه مطرح می شود و سردرگمی ایجاد می کند، «هزینه تمبر باطل کردن مهریه» است. بسیاری از افراد این عبارت را به معنای مبلغی برای لغو یا باطل کردن مهریه تلقی می کنند، در حالی که در نظام حقوقی ایران، چنین عنوانی به طور مستقل وجود ندارد. آنچه که معمولاً در این زمینه مطرح می شود، به هزینه های دادرسی، تمبر مالیاتی وکلا، یا نیم عشر دولتی مربوط به فرآیند مطالبه و وصول مهریه اشاره دارد. این هزینه ها، بخش جدایی ناپذیری از مسیر قانونی مطالبه مهریه هستند و در سال ۱۴۰۳ نیز، نرخ های مشخص و فرمول های خاص خود را دارند.

واقعیت «تمبر باطل کردن مهریه»: درکی دقیق از هزینه های قانونی

در میان پیچیدگی های حقوقی مربوط به خانواده، اصطلاحات گاهی می توانند معنای واقعی خود را در اذهان عمومی از دست بدهند. عبارت «تمبر باطل کردن مهریه» یکی از همین موارد است که ممکن است تفاسیر نادرستی از آن در ذهن بسیاری از افراد شکل بگیرد. برای روشن شدن این موضوع، لازم است که نگاهی دقیق تر به فرآیندهای حقوقی مهریه و هزینه های مرتبط با آن داشته باشیم. در حقیقت، در قوانین کشور، تمبری به نام «تمبر باطل کردن مهریه» که به طور مستقیم برای لغو یا باطل کردن مهریه بر روی سند ازدواج الصاق شود، وجود ندارد. آنچه افراد در این مسیر با آن مواجه می شوند، مجموعه ای از هزینه های قانونی است که با فرآیند مطالبه، پیگیری و در نهایت وصول مهریه ارتباط مستقیم دارد.

افرادی که قصد مطالبه مهریه خود را دارند، در هر گام از این مسیر، با انواع مختلفی از هزینه ها روبرو می شوند. این هزینه ها بسته به روش انتخابی (اعم از دادگاه یا اجرای ثبت)، نیاز به وکیل، و مرحله ای که پرونده در آن قرار دارد، متفاوت خواهد بود. درک صحیح این مفاهیم می تواند به افراد کمک کند تا با آمادگی مالی و ذهنی بیشتری وارد این فرآیند شوند و از سوءتفاهم های رایج در امان بمانند. برخی از این هزینه ها شامل مبالغی است که به عنوان تمبر بر روی اوراق قضایی الصاق می شود و در عرف به «حق تمبر» شناخته می شود. این حق تمبر، نه برای «باطل کردن مهریه»، بلکه برای قانونی کردن و به جریان انداختن درخواست ها و وکالت نامه ها مورد استفاده قرار می گیرد.

گامی به سوی شفافیت: تفکیک انواع تمبر و هزینه ها در پرونده مهریه

مسیر مطالبه مهریه، همچون هر فرآیند حقوقی دیگری، با هزینه هایی همراه است که آگاهی از آن ها برای هر دو طرف پرونده حیاتی است. این هزینه ها، که گاهی به اشتباه با یکدیگر ترکیب می شوند، نقش مهمی در بودجه بندی و تصمیم گیری های افراد ایفا می کنند. در ادامه، به تفکیک و بررسی مهم ترین انواع این هزینه ها و ارتباط آن ها با مفهوم «تمبر» می پردازیم تا تصویری روشن تر از واقعیت های مالی پیش روی افراد ترسیم شود.

تمبر دادرسی: هزینه ثبت دادخواست مطالبه مهریه

یکی از اولین هزینه هایی که زوجه (خواهان) در مسیر مطالبه مهریه با آن روبرو می شود، هزینه تمبر دادرسی است. این مبلغ، در واقع هزینه ای است که برای ثبت دادخواست در دادگاه و به جریان افتادن پرونده پرداخت می گردد. تجربه نشان داده است که بسیاری از افراد، این هزینه را به اشتباه «تمبر مهریه» می نامند. در حالی که این تمبر، برای رسمیت بخشیدن به دادخواست مطالبه یک حق مالی است، نه برای ابطال یا تثبیت خود مهریه.

محاسبه این تمبر، بسته به ماهیت مهریه (وجه نقد، سکه یا سایر اموال) و بهای خواسته (مبلغ کل مهریه مطالبه شده) متفاوت است. برای مهریه وجه نقد، هزینه دادرسی درصدی از مبلغ مطالبه شده خواهد بود. اما در مورد مهریه سکه، بهای خواسته معمولاً بر اساس قیمت روز سکه در زمان دادخواست تعیین می شود و سپس درصدی از آن به عنوان هزینه دادرسی اخذ می گردد. این درصدها، طبق قانون بودجه هر سال و آیین نامه های مربوطه مشخص می شوند و در مراحل مختلف دادرسی (بدوی، تجدیدنظر و فرجام خواهی) نرخ های متفاوتی خواهند داشت. افراد باید به دقت این مبالغ را محاسبه کنند تا از بروز هرگونه مشکل در ثبت دادخواست جلوگیری شود. به عنوان مثال، در سال ۱۴۰۳، بهای خواسته برای دعاوی مالی تا مبلغ دویست میلیون ریال، معادل ۲.۵ درصد و برای مازاد بر آن، معادل ۳.۵ درصد از مبلغ مطالبه شده محاسبه می شود. این مبلغ باید به صورت الکترونیکی در زمان ثبت دادخواست از طریق سامانه ثنا پرداخت گردد.

تمبر مالیاتی وکیل: مالیات بر حق الوکاله دریافتی

اگر افراد تصمیم به سپردن پرونده مهریه خود به وکیل دادگستری بگیرند، هزینه دیگری نیز تحت عنوان «تمبر مالیاتی وکیل» مطرح می شود. این تمبر، که در ماده ۱۰۳ قانون مالیات های مستقیم به آن اشاره شده است، در واقع مالیاتی است که وکلا بر اساس حق الوکاله خود به دولت پرداخت می کنند. مبلغ این مالیات، ۵ درصد از حق الوکاله تعیین شده بین وکیل و موکل است. اهمیت این نکته در آن است که تمبر مالیاتی وکیل، ارتباطی به خود مهریه یا ابطال آن ندارد و صرفاً بر اساس خدمات حقوقی ارائه شده توسط وکیل محاسبه می گردد.

به عنوان مثال، اگر وکیلی برای پرونده مهریه مبلغ ۱۰۰ میلیون ریال حق الوکاله دریافت کند، ۵ میلیون ریال آن به عنوان تمبر مالیاتی باید الصاق و ابطال شود. این مالیات، وظیفه قانونی وکیل است و پرداخت آن تضمین کننده قانونی بودن وکالت نامه در مراجع قضایی است. در تجربه های قضایی، این تمبر نشان دهنده رسمیت پرونده ای است که توسط یک حقوقدان پیگیری می شود و از سوءاستفاده های احتمالی جلوگیری می کند.

نیم عشر دولتی: هزینه اجراییه در مرحله وصول مهریه

پس از طی مراحل دادرسی و صدور حکم قطعی مبنی بر پرداخت مهریه، اگر مرد از پرداخت داوطلبانه مهریه خودداری کند، زن می تواند برای اجرای حکم به واحد اجرای احکام دادگستری یا اجرای ثبت مراجعه کند. در این مرحله، هزینه ای تحت عنوان «نیم عشر دولتی» مطرح می شود که برابر با ۵ درصد از مبلغ محکوم به (مبلغ مهریه) است. این هزینه نیز مانند تمبر دادرسی، به حساب دولت واریز می شود و برای آغاز فرآیند اجراییه و وصول مهریه از اموال مرد دریافت می گردد.

نیم عشر دولتی، در واقع تضمینی برای پوشش هزینه های دولتی در فرآیند اجرای حکم است و تجربه نشان می دهد که وصول مهریه بدون پرداخت این مبلغ، امکان پذیر نخواهد بود. این مبلغ، معمولاً پس از توقیف و فروش اموال یا وصول مبلغ مهریه از حساب های بانکی مرد، از کل مبلغ کسر می شود و به حساب دولت واریز می گردد. درک این مراحل و هزینه های مرتبط با آن، به افراد کمک می کند تا دیدگاهی واقع بینانه از کل فرآیند مطالبه و وصول مهریه داشته باشند و از انتظارات غیرواقعی دوری کنند.

در نظام حقوقی ایران، مفهومی به نام «تمبر باطل کردن مهریه» به طور مستقل و مجزا وجود ندارد؛ بلکه هزینه هایی که گاهی با این عبارت اشتباه گرفته می شوند، شامل تمبر دادرسی برای ثبت دادخواست، تمبر مالیاتی وکلا برای حق الوکاله و نیم عشر دولتی در مرحله اجرای حکم هستند.

گام های مطالبه مهریه: هزینه های پنهان و آشکار

مسیر مطالبه مهریه، علاوه بر هزینه های مستقیم مربوط به تمبر و دادرسی، می تواند شامل هزینه های دیگری نیز باشد که در مراحل مختلف پرونده بروز می کنند. آگاهی از این هزینه ها، به افراد کمک می کند تا با دیدی جامع تر، آماده این فرآیند حقوقی باشند.

مطالبه مهریه از مسیر دادگاه: فرآیندی با ابعاد مالی گوناگون

انتخاب مسیر دادگاه برای مطالبه مهریه، معمولاً زمانی صورت می گیرد که امکان مطالبه از طریق اجرای ثبت وجود نداشته باشد، یا زوجه به دنبال راه حل های جامع تری باشد که دادگاه می تواند ارائه دهد. این مسیر، اغلب زمان برتر و پیچیده تر است و هزینه های خاص خود را دارد. همان طور که پیش تر اشاره شد، هزینه های دادرسی (تمبر دادخواست) اولین مبلغی است که باید پرداخت شود. این مبلغ، بسته به بهای خواسته و مرحله دادرسی (بدوی، تجدیدنظر و فرجام خواهی) متغیر است.

علاوه بر تمبر دادرسی، ممکن است هزینه های دیگری نیز در این فرآیند مطرح شود. به عنوان مثال، اگر مهریه به صورت سکه باشد و نرخ روز آن مورد اختلاف قرار گیرد، یا اگر مهریه اموال خاصی باشد که ارزش گذاری آن ها نیاز به تخصص دارد، هزینه های کارشناسی نیز به جمع هزینه ها اضافه خواهد شد. کارشناسان رسمی دادگستری با بررسی دقیق، ارزش واقعی مهریه را تعیین می کنند و حق الزحمه ای برای این کار دریافت می نمایند. این هزینه، بسته به نوع کارشناسی و پیچیدگی موضوع، متغیر است. افراد در این مسیر، تجربه زمان بر بودن و پیچیدگی های اداری را پشت سر می گذارند، که می تواند از نظر مالی و روانی دشوار باشد.

مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت: مسیری سریع تر با هزینه های متفاوت

مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت، اغلب به عنوان مسیری ساده تر و سریع تر برای وصول مهریه شناخته می شود، به خصوص اگر مهریه عندالمطالبه و سند ازدواج رسمی باشد. در این روش، نیازی به پرداخت تمبر دادرسی اولیه نیست، زیرا پرونده مستقیماً در اداره ثبت اسناد و املاک به جریان می افتد. با این حال، این به معنای بدون هزینه بودن نیست.

در این مسیر، پس از صدور اجراییه از سوی دفترخانه ثبت ازدواج، پرونده به اداره اجرای ثبت اسناد ارسال می شود. در این مرحله، هزینه ای تحت عنوان نیم عشر دولتی (۵ درصد از مبلغ مهریه) مطرح می شود که برای پیگیری و اجرای حکم وصول مهریه پرداخت می گردد. این مبلغ، در زمان وصول مهریه از اموال مرد کسر شده و به حساب دولت واریز می گردد. تجربه نشان می دهد که این روش، به دلیل سرعت و عدم نیاز به مراحل طولانی دادگاه، برای بسیاری از زنان جذاب تر است، اما همچنان شامل تعهدات مالی خاص خود است که باید مورد توجه قرار گیرد. مقایسه ای تجربی بین دو روش نشان می دهد که در حالی که دادگاه می تواند راهکارهای جامع تری برای مسائل جانبی فراهم کند، اجرای ثبت برای وصول مستقیم مهریه، معمولاً کارآمدتر و کم هزینه تر است، البته به شرطی که مرد اموالی برای توقیف داشته باشد.

محاسبه مهریه به نرخ روز: معیاری برای عدالت مالی در ۱۴۰۳

یکی از مهم ترین جنبه های مالی در پرونده مهریه، چگونگی محاسبه مبلغ آن است، به خصوص زمانی که مهریه به صورت وجه نقد تعیین شده باشد. تورم و کاهش ارزش پول در طول زمان، این موضوع را به یک دغدغه جدی تبدیل کرده است.

چرا مهریه وجه نقد باید به نرخ روز محاسبه شود؟

در سالیان گذشته، بسیاری از مهریه ها به صورت وجه نقد (ریال یا تومان) تعیین می شدند. با گذشت زمان و افزایش تورم، ارزش واقعی این مبالغ به شدت کاهش یافته است. به عنوان مثال، مبلغی که در سال های دور می توانست ارزش خرید یک خانه یا چند سکه طلا را داشته باشد، امروز ممکن است تنها به اندازه یک دست لباس نیز نباشد. این کاهش ارزش، بی عدالتیحفظ عدالت و ارزش مهریه به عنوان یک حق مالی، قانون گذار راهکاری برای محاسبه مهریه وجه نقد به نرخ روز پیش بینی کرده است. این تدبیر قانونی، به زن اطمینان می دهد که مهریه او، حتی پس از سالیان متمادی، ارزش خود را از دست نخواهد داد و به او این امکان را می دهد که تا حدودی ارزش مالی اولیه مهریه را بازپس گیرد.

فرمول محاسبه دقیق مهریه وجه نقد (با مثال عملی)

محاسبه مهریه وجه نقد به نرخ روز، بر اساس شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی که توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران اعلام می شود، صورت می گیرد. این شاخص ها، معیار رسمی برای سنجش تورم و تغییر ارزش پول هستند. فرمول محاسبه به شرح زیر است:

مبلغ مهریه به نرخ روز = مبلغ مهریه اصلی (زمان عقد) × (شاخص سال اخذ مهریه / شاخص سال عقد)

برای دسترسی به این شاخص ها، می توانید به وب سایت بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مراجعه کنید. جداول شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی به صورت سالانه و ماهانه در دسترس هستند و برای محاسبه، باید شاخص سال کامل مربوطه را استفاده کرد.

مثال عملی: فرض کنید مهریه ای در سال ۱۳۸۰ به مبلغ ۱۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال (یک میلیون تومان) تعیین شده است و زوجه در سال ۱۴۰۳ اقدام به مطالبه آن می کند.

فرض می کنیم شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی به صورت فرضی (اعداد واقعی باید از بانک مرکزی استخراج شوند):

• شاخص سال عقد (۱۳۸۰): ۱۰۰
• شاخص سال اخذ مهریه (۱۴۰۳): ۱۲۰۰

مبلغ مهریه به نرخ روز = ۱۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال × (۱۲۰۰ / ۱۰۰) = ۱۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال × ۱۲ = ۱۲۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال (دوازده میلیون تومان).

نکته مهم: این فرمول فقط برای مهریه وجه نقد کاربرد دارد. مهریه هایی که به صورت سکه، طلا یا سایر اموال معین (مانند خانه یا زمین) تعیین شده اند، نیازی به محاسبه با این شاخص ها ندارند. ارزش آن ها به نرخ روز همان زمان مطالبه محاسبه می شود. به عنوان مثال، اگر مهریه ۱۰۰ سکه طلا باشد، ارزش آن بر اساس قیمت روز ۱۰۰ سکه در زمان مطالبه تعیین و پرداخت خواهد شد. این تفاوت در محاسبه، تجربه افراد در مواجهه با پرونده های مهریه را به شدت تغییر می دهد.

حق الوکاله وکیل در پرونده های مهریه: سرمایه گذاری برای احقاق حق

همان گونه که در هر دعوای حقوقی، حضور یک وکیل باتجربه می تواند مسیر را هموارتر سازد، در پرونده های مهریه نیز بسیاری از افراد ترجیح می دهند با وکیل متخصص پیش بروند. اما این انتخاب، خود هزینه هایی را به دنبال دارد که تحت عنوان حق الوکاله شناخته می شود.

حق الوکاله، دستمزدی است که وکیل در ازای ارائه خدمات حقوقی به موکل خود دریافت می کند. این مبلغ، می تواند بر اساس توافق کتبی بین وکیل و موکل تعیین شود، یا در صورت عدم توافق، بر اساس تعرفه های رسمی مصوب کانون وکلای دادگستری محاسبه گردد. بخش مهمی از این حق الوکاله، به تمبر مالیاتی وکیل ارتباط پیدا می کند که پیش تر به آن اشاره شد؛ وکلا موظف اند ۵ درصد از مبلغ حق الوکاله خود را به عنوان مالیات بر روی وکالت نامه الصاق و ابطال نمایند. این موضوع، نشان دهنده آن است که حتی هزینه های وکیل نیز با مفهوم «تمبر» گره خورده است، اما باز هم تأکید می شود که این تمبر، برای رسمیت بخشیدن به وکالت است و نه «باطل کردن مهریه».

درک صحیح از تعرفه های حق الوکاله و نحوه محاسبه تمبر مالیاتی مربوط به آن، به افراد کمک می کند تا با دید بازتری در انتخاب وکیل تصمیم بگیرند. بسیاری از افراد با این تجربه مواجه شده اند که عدم آگاهی از این هزینه ها، می تواند به برداشت های نادرست یا نارضایتی منجر شود. به همین دلیل، تنظیم قرارداد حق الوکاله شفاف و کتبی از اهمیت ویژه ای برخوردار است تا تمامی جوانب مالی روشن باشد.

عوامل مؤثر بر حق الوکاله وکیل

میزان حق الوکاله وکیل در پرونده های مهریه به عوامل متعددی بستگی دارد:

1. پیچیدگی پرونده: پرونده های مهریه ای که شامل اختلافات متعدد، نیاز به کارشناسی های گوناگون، یا پیگیری های طولانی مدت در مراحل مختلف دادرسی باشند، طبیعتاً حق الوکاله بیشتری خواهند داشت.
2. تجربه و تخصص وکیل: وکلای باسابقه و متخصص در امور خانواده و مهریه، به دلیل تجربه و دانش عمیق تر، معمولاً حق الوکاله بیشتری دریافت می کنند.
3. توافق طرفین: در بسیاری از موارد، وکیل و موکل پیش از آغاز کار، بر سر مبلغ حق الوکاله به توافق می رسند. این توافق، باید به صورت کتبی در قرارداد حق الوکاله منعقد شود.
4. مراحل دادرسی: حق الوکاله معمولاً برای هر مرحله از دادرسی (مانند بدوی، تجدیدنظر و فرجام خواهی) به صورت جداگانه تعیین و پرداخت می گردد.

جدول تقریبی تعرفه حق الوکاله برای دعاوی مالی در سال ۱۴۰۳ (بر اساس آیین نامه ها):

میزان بهای خواسته (مهریه)	حق الوکاله در مرحله بدوی (درصدی)	حق الوکاله در مرحله تجدیدنظر (درصدی)
تا ۱۰۰ میلیون ریال	تا ۶٪	تا ۵٪
از ۱۰۰ میلیون تا ۱ میلیارد ریال (مازاد بر ۱۰۰ م. ر.)	تا ۴٪	تا ۳٪
از ۱ میلیارد تا ۵ میلیارد ریال (مازاد بر ۱ م. ر.)	تا ۳٪	تا ۲.۵٪
بیش از ۵ میلیارد ریال (مازاد بر ۵ م. ر.)	تا ۲٪	تا ۱.۵٪

این مبالغ، صرفاً تعرفه های رسمی هستند و در عمل ممکن است با توجه به توافقات و پیچیدگی های پرونده، متغیر باشند. آگاهی از این تعرفه ها، به افراد کمک می کند تا در زمان مراجعه به وکیل، با دیدگاهی روشن تر مذاکره کنند و از حقوق خود آگاه باشند.

محدودیت ۱۱۰ سکه: واقعیتی تأثیرگذار بر وصول مهریه

یکی از مهم ترین تحولات قانونی در زمینه مهریه که تأثیری عمیق بر فرآیند مطالبه و وصول آن گذاشته است، قانون محدودیت ۱۱۰ سکه است. این قانون، که با هدف کاهش زندانیان مهریه و تسهیل امور خانواده وضع شده، تجربه افراد را در این مسیر به کلی دگرگون کرده است.

بر اساس این قانون، مرد تنها تا سقف ۱۱۰ سکه تمام بهار آزادی (یا معادل آن) ملزم به پرداخت مهریه است و در صورت عدم توانایی، می تواند درخواست اعسار (ناتوانی مالی) دهد و دادگاه برای پرداخت این میزان، قسط بندی تعیین کند. اما در خصوص مهریه بیش از ۱۱۰ سکه، مرد در صورتی ملزم به پرداخت آن می شود که زن بتواند اموال مستقیمی از وی معرفی کند. به عبارت دیگر، برای مهریه مازاد بر ۱۱۰ سکه، زن باید ثابت کند که مرد تمکن مالی دارد و قادر به پرداخت آن است. در غیر این صورت، مرد به دلیل عدم پرداخت مهریه مازاد بر ۱۱۰ سکه، بازداشت یا زندانی نخواهد شد.

این قانون، بسیاری از زنان را در مواجهه با پرونده مهریه، به تأمل واداشته است. پیش از این، تصور بر آن بود که مهریه هر میزانی که باشد، قابل وصول است، اما این محدودیت، واقعیتی جدید را پیش روی زنان قرار داده است. در نتیجه، اهمیت آگاهی از تمکن مالی مرد قبل از اقدام به مطالبه مهریه، بیش از پیش پررنگ شده است. زنانی که مهریه بالا دارند، دریافته اند که بدون شناسایی اموال مشخص از سوی مرد، وصول بخش عمده ای از مهریه می تواند با چالش های جدی روبرو شود. این تجربه، تأکیدی بر ضرورت مشاوره حقوقی دقیق و برنامه ریزی استراتژیک در پرونده های مهریه است. این قانون، در عمل، به مردان نیز این امکان را داده است تا با مدیریت بهتر دارایی های خود و در صورت لزوم، درخواست اعسار برای ۱۱۰ سکه، از عواقب سنگین بازداشت در امان بمانند.

توصیه های نهایی برای مسیر مطالبه مهریه: گامی محتاطانه و آگاهانه

مسیری که یک زن برای مطالبه مهریه خود طی می کند، سرشار از پیچیدگی های قانونی، احساسی و مالی است. همان طور که در این مقاله بررسی شد، از سوءتفاهم های مربوط به «تمبر باطل کردن مهریه» گرفته تا هزینه های دادرسی، مالیاتی و اجرایی، هر مرحله نیازمند آگاهی و آمادگی است. در نهایت، چند توصیه کلیدی می تواند این مسیر را برای هر دو طرف، روشن تر و قابل مدیریت تر سازد.

اولین و شاید مهم ترین توصیه، مشاوره حقوقی با وکلای متخصص در امور خانواده است. یک وکیل باتجربه، نه تنها به افراد کمک می کند تا تمامی ابعاد حقوقی و مالی پرونده خود را به درستی درک کنند، بلکه می تواند در انتخاب بهترین روش مطالبه (دادگاه یا اجرای ثبت)، محاسبه دقیق مهریه به نرخ روز، و شناسایی اموال مرد نیز راهنمایی های ارزشمندی ارائه دهد. تجربه نشان داده است که ورود به این فرآیند بدون تخصص، می تواند به سردرگمی، اتلاف وقت و منابع مالی منجر شود.

دومین نکته، مستندسازی دقیق تمامی پرداخت ها و توافقات است. هرگونه پرداخت مهریه، چه به صورت کامل و چه قسطی، باید به صورت رسمی و با اخذ رسید معتبر صورت گیرد. این مستندات، در صورت بروز هرگونه اختلاف در آینده، به عنوان دلیل و مدرک قوی مورد استفاده قرار خواهند گرفت. این شامل حتی توافقات شفاهی که به صورت کتبی در دفاتر اسناد رسمی ثبت می شوند نیز می شود.

در نهایت، آگاهی کامل از حقوق خود و قوانین مربوط به مهریه، به زنان قدرت می دهد تا با اطمینان خاطر بیشتری گام بردارند. فهمیدن اینکه «تمبر باطل کردن مهریه» به معنای واقعی کلمه وجود ندارد، بلکه این هزینه ها بخشی از فرآیند قانونی هستند، به آن ها کمک می کند تا انتظارات واقع بینانه ای از این مسیر داشته باشند و از ابهامات و نگرانی های بی مورد جلوگیری کنند. با این رویکرد محتاطانه و آگاهانه، افراد می توانند با چالش های مسیر مطالبه مهریه، به شکل مؤثرتری روبرو شوند و به احقاق حق خود نزدیک تر گردند.