چه افرادی نباید خرما مصرف کنند؟
چه افرادی نباید خرما مصرف کنند؟
خرما انواع مختلفی دارد و یکی از پرطرفدارترین انواع آن یا خرما پیارم است که در ایران بسیار مورد مصرف قرار می‌گیرد و فواید این محصول آنقدر زیاد است که نه تنها در طب سنتی بلکه در طب نوین هم به آن توجه زیادی می‌شود. در این مطلب می‌خواهیم از صحبت کنیم و و البته مضرات آن را مورد بررسی دقیق قرار بدهیم.
به نقل از argankhorma در اغلب رژیم‌های غذایی متعادل یک اصل مهم وجود دارد که هیچ یک از گروه‌های غذایی نباید حذف شوند. در طب سنتی هم این اصل وجود دارد. در رژیم‌های مبتنی بر طب سنتی و مزاج بدن، مرسوم است که گروه قندها از رژیم حذف نشوند و تنها مصرف خرما جایگزین قند و شکر شود. به این شکل بدن با فقدان قند طبیعی و مفیدی که به آن احتیاج دارد، مواجه نخواهد شد. بنابراین در طب سنتی کاملا پذیرفته شده است، مگر این که مشکلاتی دیگر وجود داشته باشد و این مشکلات را بررسی خواهیم کرد.
خرما کبکاب تازه: یکی از مهم‌ترین اصطلاحاتی که در طب سنتی و رژیم‌های تغذیه‌ای مبتنی بر مزاج به گوشتان خواهد خورد «طبع مواد خوراکی» است. به طور خلاصه و ساده باید اینطور توضیح داد که افراد گرم مزاج باید از مصرف زیاد از حد خوراکی‌هایی با طبع گرم پرهیز کنند و افراد سرد مزاج باید از خوردن خوراکی‌هایی با طبع سرد حذر داشته باشند.
به شکلی که گفته شد با توجه به نوع مزاج (که توسط افراد متخصص تعیین می‌شود) به دقت خوراکی‌های مورد مصرف را از نظر سردی و گرمی بررسی می‌کنید و بعد مصرف می‌کنید تا از سرد یا گرم شدن بدن و به هم خوردن تعادل دمای بدن جلوگیری کنید.
خرید خرما خاصویی: یکی از مواردی که باعث افزایش ارزش غذایی خرما خشک می‌شود، خون‌سازی این میوه‌ی درختی است که در طب نوین به آهن داشتن ارتباط می‌دهند. خرما خشک حاوی میزان قابل توجهی از عنصر مهم و ضروری به نام آهن است. کمبود آهن در بدن باعث احساس خستگی و فقدان انرژی در بدن می‌شود. خوردن مقدار مناسبی از خرما خشک در طول روز می‌تواند علائم خستگی و کمبود انرژی ناشی از کم‌خونی در بدن را به خوبی برطرف کند.
از طرفی مغز ما از مواد قندی استفاده می‌کند تا عملکرد خوب و صحیحی داشته باشد. در واقع بدن ما حتی مواد غذایی دیگری که به آن می‌رسد را به قند مورد نیاز خود تبدیل می‌کند تا بتواند از آن انرژی مورد نیازش را تولید کند. این سیستم درست مثل تبدیل کردن واحد پولی رایج در هر کشوری است که به آن سفر می‌کنیم. واحد انرژی بدن و مغز ما هم نوعی قند بسیار ساده است که با خوردن خرما خشک می‌توانیم این قند را در اختیار بدن قرار بدهیم.
خرما خشک حاوی موادی است که توانایی پاکسازی روده‌ها از آلودگی است و خوردن آن می‌تواند به بدن کمک کند تا خود را از سمومی که در دستگاه گوارش وجود دارد پاکسازی کند.
یکی دیگر از رفع کردن گرسنگی است. به طوری که 23 است و به ازای هر صد گرم از آن 282 واحد انرژی به بدن وارد می‌شود. بنابراین اگر از جمله افرادی هستید که در طول روز بارها و بارها دچار گرسنگی و اشتهای کاذب می‌شوید، کافی است که به جای خوراکی‌های پرکالری و چاق‌کننده یک خرما بخورید. بعد از مدتی گرسنگی و ولع‌های ناگهانی شما کنترل و کمتر خواهند شد.
خرما خشک یکی از بهترین محصولاتی است که ما می‌توانیم در طول روز از فواید و خواص بی‌نظیر آن بهره‌مند شویم، اما در این بخش از مطلب قرار است که بیاندازیم تا مطمئن شویم خوردن این محصول کمترین عوارضی برای ما به دنبال نخواهد داشت.
از طرفی اگر گرم مزاج هستید، بهتر است که درمورد مصرف خرما خشک به همراه خوراکی‌های گرمی مثل آجیل، مغزها، عسل، زنجبیل و… دقت کنید تا بدن شما دچار حرارت بیش از حد نشود و سردردها و عوارضی این چنین به سراغتان نیاید.
در این مقاله به بررسی در طب سنتی و مضرات آن در همین طب پرداختیم و همچنین گفتیم که چه کسانی بهتر است که از آن استفاده نکنند یا با توجه به چه نکاتی از خواص آن بهترین بهره را ببرند.
امیدواریم که این پست برای شما کاربردی بوده باشد. در انتها از شما دعوت می‌کنیم تا ما را از نظرات ارزشمند خود بهره‌مند کنید.
دانشکده تغذیه و علوم غذایی
آیا مصرف خرما در دیابت ممنوع است؟
آیا مصرف خرما در دیابت ممنوع است؟
خرما برای حدود 6000 سال یکی از میوه های محبوب انسان بوده است. خرما منبع خوبی از کربوهیدرات و بعضی از ویتامین ها و مینرال هاست؛ اگرچه با توجه به مقدار قند بالا می تواند یکی از دغدغه های افراد درگیر با دیابت باشد.
در ایران و جهان، انواع مختلفی از خرما وجود دارد. به طور میانگین هر 30 گرم خرما بین 70 تا 80 کیلوکالری انرژی، حدود 20 گرم کربوهیدرات و 2 گرم فیبر دارد؛ لذا لازم است مقدار مصرفی آن در طول روز مخصوصا برای افراد دیابتی کنترل شود و این که گفته شود قند خرما طبیعی است و می تواند در مقادیر آزاد مصرف شود عبارت درستی نیست.
خرما سرشار از انواع مواد مغذی از جمله منیزیم و پتاسیم است. همچنین منبع خوبی از فیبر ، کربوهیدرات و آنتی اکسیدان می باشد.
– فیبر: فیبرهای غذایی به کاهش جذب قند در جریان خون کمک می کنند ، در نتیجه به جلوگیری از افزایش قند خون کمک می کنند. فیبرهای غذایی همچنین به تغذیه باکتریهای مفید روده فرد کمک می کنند ، که بخش مهمی از سلامتی فرد است.
– منیزیم : منیزیم ممکن است برای مبتلایان به دیابت مفید باشد زیرا در کنترل قند خون نقش دارد. تحقیقات نشان می دهد که افراد مبتلا به دیابت نوع 2 غالباً مقدار کمی منیزیم در بدن دارند. مصرف منیزیم می تواند است خطر ابتلا به دیابت نوع 2 و فشار خون را کاهش دهد.
– پتاسیم: مطالعات نشان داده است که در افرادی که سطح پتاسیم کمی دارند ، سطوح انسولین و گلوکز ، بالاتر از افراد سالم است. علاوه بر این ، پتاسیم یک ماده مغذی مهم برای تنظیم فشار خون است.
– آنتی اکسیدان ها : خرما سرشار از پلی فنول هاست که می توانند التهاب در بدن را کاهش دهند.
– فیتواستروژن ها : فیتواستروژن ها موادی هستند که اثرات مشابهی با هورمون استروژن در بدن نشان می دهند. خرما دارای بالاترین میزان فیتواستروژن در میان میوه ها است.
برای بررسی بهتر لازم است ابتدا با مفاهیم شاخص و بار گلیسمی آشنا شویم. شاخص گلیسمی (GI) روشی برای اندازه گیری تأثیر کربوهیدرات ها بر سطح قند خون است. این مقدار در مقیاس 0 تا 100 اندازه گیری می شود و امتیاز گلیسمی گلوکز خالص (قند) 100 تعیین می شود (بالاترین مقداری که قند خون شما پس از خوردن غذا می تواند افزایش یابد).
کربوهیدرات های با شاخص گلیسمی پایین، دارای امتیاز گلیسمی 55 یا پایین تر هستند ، در حالی که کربوهیدرات های با شاخص گلیسمی 70 یا بالاتر، در گروه شاخص گلیسمی بالا قرار دارند.
غذاهای با شاخص گلیسمی پایین باعث نوسانات کمتری در قند خون و سطح انسولین می شود. از طرف دیگر ، غذاهای با GI بالا به سرعت قند خون را افزایش می دهد. این افزایش شدید قند، در ادامه می تواند منجر به سقوط قند خون شود، خصوصاً در افراد دیابتی که بدن آنها برای کنترل این تغییرات، توان کمتری دارد.
افراد دیابتی معمولاً باید سعی کنند به غذاهایی که ضریب GI پایین تری دارند پایبند بمانند. این به آنها کمک می کند تا سطح قند خون خود را مدیریت کنند. خوشبختانه خرما علیرغم شیرینی زیاد، ضریب GI کمی دارد (شاخص گلیسمی 42). این بدان معناست که اگر به مقدار متعادل خورده شوند، برای افراد دیابتی بی خطر هستند.
برای پاسخ به این مسئله، باید بار گلیسمی مواد غذایی (GL) را در نظر بگیریم. بار گلیسمی هنگام محاسبه اثرات آن بر قند خون، «اندازه وعده غذایی» آن ماده غذایی خاص را در نظر می گیرد.
برای تعیین بار گلیسمی یک ماده غذایی ، GI آن را در مقدار کربوهیدرات موجود در آن ضرب کرده و آن را بر 100 تقسیم می کنیم. بنابراین، دو تا سه عدد خرما خشک (48 گرم) حاوی 36 گرم کربوهیدرات است و امتیاز بار گلیسمی آن 17 می شود که یک GL متوسط است.
مهم ترین نکته در رژیم غذایی دیابت، کنترل قند خون و پیشگیری از نوسان آن در طول روز است. چنانچه رژیم غذایی زیر نظر متخصص تغذیه تدوین شده و مقادیر کربوهیدرات آن بر حسب بیماری و داروهای مصرفی محاسبه شده باشد، مصرف خرما به مقدار توصیه شده در رژیم، نه تنها ضرری ندارد؛ بلکه با توجه به خواص بی نظیر خرما می تواند مفید و موثر نیز باشد.