به عنوان مثال، تحقیقات ارائه شده در جلسات علمی انجمن قلب آمریکا ۲۰۲۳ منبع معتبر نشان می‌دهد که هشت عادت سالم می‌تواند پیری بیولوژیکی را تا ۶ سال کاهش دهد.
این عادات مربوط به رژیم غذایی، حفظ وزن مناسب، پرهیز از دخانیات، رعایت بهداشت خواب، مدیریت کلسترول، قند خون و فشار خون، و مهمتر از همه، فعال ماندن از نظر بدنی است.
دکتر دل پوزو کروز محقق علوم بهداشتی کاربردی در دانشگاه کادیز در اسپانیا و استادیار گروه علوم ورزشی و بیومکانیک بالینی در دانشگاه جنوب دانمارک است.
دکتر دل پوزو کروز با همکاری سایر محققان، مطالعات مختلفی را انجام داده است که ارتباط بین اشکال مختلف ورزش و خطر مرگ ناشی از علل مختلف را بررسی کرده است.
چه نوع ورزش‌هایی خطر مرگ را کاهش می‌دهند؟
در مطالعه‌ای که در آگوست ۲۰۲۳ در JAMA Internal Medicine Source منتشر شد، دکتر دل پوزو کروز و همکارانش داده‌های حدودا ۵۰۰ هزار نفر شرکت‌کننده را تجزیه و تحلیل کردند تا ببینند که اشکال مختلف ورزش چگونه با خطر مرگ و میر افراد مرتبط است.
این مطالعه تأثیر فعالیت بدنی هوازی متوسط، مانند پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری ملایم، فعالیت بدنی هوازی شدید، مانند دویدن، و فعالیت‌های تقویت‌کننده عضلات، مانند وزنه‌برداری را مورد بررسی قرار داد.
یافته‌های آن نشان داد که ترکیبی متعادل از همه این اشکال ورزش برای کاهش خطر مرگ و میر بهترین کار را دارد.
به طور خاص، حدود ۷۵ دقیقه ورزش هوازی متوسط، به علاوه بیش از ۱۵۰ دقیقه ورزش شدید، در کنار حداقل دو جلسه تمرین قدرتی در هفته، با خطر کمتر مرگ و میر ناشی از همه علل مرتبط بود.
زمانی که نوبت به کاهش خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی به میان آمد، دکتر دل پوزو کروز و همکارانش پیشنهاد کردند حداقل ۱۵۰ تا ۲۲۵ دقیقه فعالیت بدنی متوسط را با حدود ۷۵ دقیقه ورزش شدید و دو یا چند تمرین قدرتی ترکیب کنند.
چقدر ورزش کافی است؟
حداقل «مقدار» ورزش که می‌تواند به دفع برخی از شرایطی که بیشترین تهدید را برای سلامتی به همراه دارند، چقدر است؟
این تحقیق نشان داد که انجام ورزش شدید تنها به مدت ۲ دقیقه در روز می‌تواند خطر مرگ ناشی از سرطان یا حوادث قلبی عروقی را کاهش دهد.
محققان دریافتند شرکت‌کنندگانی که هرگز ورزش شدید انجام ندادند، ۴ درصد در معرض خطر مرگ در طی ۵ سال بودند، اما انجام کمتر از ۱۰ دقیقه فعالیت شدید در هفته، این خطر را به نصف کاهش داد. علاوه بر این، خطر مرگ آن‌ها برای کسانی که حداقل ۶۰ دقیقه در هفته ورزش می‌کردند، دوباره به نصف کاهش یافت.
آیا هر گونه فعالیت بدنی خوب است؟
او همچنین هشدار داد که فعالیت بدنی مربوط به کار‌های خانه یا شغل فرد، در مقابل ورزش در یک زمینه اوقات فراغت، ممکن است گاهی اوقات بیشتر از اینکه مفید باشد، ضرر داشته باشد.
تأیید می‌شود که بین مشاغل سخت بدنی و خطر بالاتر اختلال شناختی ارتباط وجود دارد.
برخی از رایج‌ترین مشاغل مرتبط با فعالیت بدنی فشرده که در این تحقیق ذکر شد، در پرستاری و مراقبت، خرده‌فروشی و کشاورزی بود، جایی که افراد زیاد روی پا هستند و اغلب مجبورند با موقعیت‌های استرس‌زا دست و پنجه نرم کنند؛ بنابراین در حالی که همه اشکال ورزش می‌تواند برای سلامتی مفید باشد، فعالیت بدنی شدید یا شدید در یک محیط کار می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف را افزایش دهد و حتی ورزش برای اوقات فراغت می‌تواند بر جنبه‌های سلامت جسمانی – مانند یکپارچگی مفاصل – به ویژه در مراحل بعدی زندگی تأثیر بگذارد.